Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
De geheele krygsbende, den 27sten, des morgens ten zeven uuren, bevel ontfangen hebbende, om zig naar den Colonel FOURGEOUD in het hoofdkwartier te begeven, onttrok ik my aan alles, wat my in de weereld lief was, aan zoon en moeder, zonder hen in hunnen slaap te stooren, ten einde eene al te aandoenlyke vertooning voor te komen.
Alles wat zij hoorden en zagen was geheel nieuw voor hen. Van de tien Indianen had er nauwelijks een ooit een kanon hooren afschieten; niet een van de vijftig had ooit een vuurpijl gezien. De granaten zagen zij aan voor vallende sterren. Hun krijgsgeschreeuw werd overstemd door het oorverdoovend gerucht: de walmende rook onttrok hunne vijanden aan hun gezicht.
Over deeze niet zeer aangenaame en onverwagte wellevenheid verwondert, vooral van den kant van eene vrouw van deze kleur, onttrok ik my aan haare omhelzingen, en vlood naar de kamer, alwaar ik slaapen moest, maar ik wierd aldaar op nieuw door dit meisjen agtervolgd, die, in weerwil van al wat ik zeggen mogt, aanhield, om my de schoenen en koussen uit te trekken, en in een ogenblik my van dit gedeelte myner kleeding ontlastte: ik was daar mede uittermaten verlegen, schoon de slaaven in Surinamen gewoon zyn aan lieden van allerley rang en kunne, zonder onderscheid, dien dienst te bewyzen.
Intusschen was hier het hoogheerlijkheidsrecht niet onder begrepen, en bleef de Burchtgraaf altijd een der machtigste vasallen van het Bisdom, en van grooten invloed op den loop der Stichtsche zaken. Aanvankelijk liet hy zich daar echter niet veel meê in, en onttrok zich zelfs eenigen tijd geheel en al aan zijn vaderland, door een tocht naar het Heilige Land, van waar hy in 1469 te rug keerde.
Er kwamen verscheiden menschen, en ik onttrok mij aan hun nieuwsgierige blikken, door binnen te gaan in de kamer waar de "rechter" mij kwam opzoeken. Hij was vergezeld van een man met kromme beenen, dien hij aan mij voorstelde met de woorden: Effendi, dat is nu de bode over wien ik u heb gesproken. Ik keek den man doordringend aan en zeide: Gij gaat dus heen en weer tusschen hier en Radowitsch?
"Maar zonderling is het dat, ofschoon ik dit leugenachtige geloof spoedig begreep en er mij aan onttrok, ik mij niet onttrok aan de positie, die mij door deze lieden gegeven was: de positie van bellettrist, van dichter en leeraar. Op naïeve wijze verbeeldde ik mij, als dichter en bellettrist iedereen te kunnen onderwijzen, ofschoon ik zelf niet wist wie ik onderwees. En zoo heb ik gehandeld.
Hij wilde gaan, maar nu hield zij hem staande: "Alexei Alexandrowitsch, laat mij Serëscha," vroeg zij andermaal op zachten toon. "Ik heb niets meer te zeggen. Laat Serëscha tot mijn terugkomst...." "Ik zal spoedig bevallen. Laat hem mij!" Alexei Alexandrowitsch werd rood. Hij onttrok haar zijn hand en verliet zwijgend de kamer.
Hij boog den hals, om het daglicht te blijven zien, doch weldra moest hij weer onder water, en viel weer 't schandelijk scherm, dat het schouwspel der wereld aan zijn oogen onttrok. Er ging een minuut voorbij. De Muze, die aandachtig toekeek, zag groote luchtbellen aan de oppervlakte van 't water komen. "Hij heeft dorst!" zei ze lachend. En 't werd weer rustig.
De hemel was rood en zwavelgeel gekleurd, bliksemflitsen doorsneden het luchtruim, onder ons spatte en schuimde de zee huizenhoog op, een dichte grijze nevel onttrok de aarde aan ons gezicht, een hoos van zand en steenen wervelde omhoog en deed De Vogel hulpeloos ronddraaien.... "Het was een ontzettend geweld.
Door hun voorbeeld gewaarschouwd, onttrok ik my aan alle deeze gezelschappen, overtuigd, dat ik door dit middel alleen myne gezondheid zoude kunnen behouden in eene luchtstreek, die zoodanige verandering in het menschelyk gestel maakt, dat een Europeaan, hoe zorgvuldig hy ook is in het vermyden van buitenspoorigheden, altoos reden heeft om voor de verschrikkelyke gevolgen daar van beducht te zyn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek