United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het was hier allerbekoorlijkst en uitnemend geschikt om de terugkomst der honden af te wachten. Een uur ging er voorbij en geen van beiden keerde terug. Reeds begon ik mij ongerust te maken, toen Capi verscheen met hangenden kop. Waar is Zerbino? Capi legde zich in vreesachtige houding voor mij neder en ik zag nu, dat een van zijn ooren bloedde.
Mevrouw was zoo ongerust in den namiddag! fleemde ze zoeterig, terwijl ze den groote sleutel in het klinkende slot duwde. Mevrouw wilde maar altijd nieuws weten. Juffrouw weet nu misschien wel nieuws. Goedele antwoordde niet en stapte gauw binnen. Terloops was haar idee dat Justa haar gevolgd had en nageloerd langs den weg, maar ze dacht er niet verder over na.
De beide knaapjes, die tot hiertoe niet geluisterd hadden, wijl zij zelf bezig waren hun vingers in den neus te steken, traden op 't hooren van dien naam dichter bij, en zagen Montparnasse met blijdschap en verwondering aan. Ongelukkig was Montparnasse ongerust.
"Ik maak mij zeer ongerust over mijn patiënt," vervolgde hij; "hij is oud en afgeleefd en kan de chinine niet goed verdragen; als de koorts blijft aanhouden, dan vrees ik dat wij spoedig een anderen gouverneur zullen krijgen. Het zou mij zeer spijten als Çahabi-Divan kwam te sterven, want hij is een waar vriend voor ons.
'n Door honger gefolterd mensch werd 'n ijselijk dier.... Gelukkig kwam het niet tot de euveldaad. Ma keek op en ongerust over de loerende koortsachtige oogen van 'r dochter, vroeg ze: "Amélie wat doe je?" "Niks ma." "Wat kijk je dan?" "Suscht, ma! Suscht! U praat 'm w
Mevrouw Dashwood was te bewogen om haar gevoel in woorden te uiten, en ging de kamer uit, om in eenzaamheid zich over te geven aan de gevoelens van droefheid en zorg, veroorzaakt door dit plotseling vertrek. Elinor was niet minder ongerust dan haar moeder. Het daareven gebeurde vervulde haar met angst en wantrouwen.
Wel is waar had hij zich vooralsnog over deze zaak niet ongerust te maken, alhoewel er, als het uur eenmaal gekomen was, een besluit moest genomen worden. Gedurende de 13 dagen die verliepen, van den 24n Februari tot den 9n Maart, veranderde de toestand van den dampkring niet belangrijk. De hemel was altijd met zwaren nevel bezwangerd.
Deze laatste woorden sprak hij slechts halfluid en mompelend uit, zoodat zij door de meesten, die te veel met Klaartje bezig waren om op hem te letten, niet of slechts half verstaan werden. "Kom!" zeide ik tegen de zieke: "gij moet u zoo ongerust niet maken, noch u het ergste voorstellen: tracht wat te slapen; want gij hebt rust nodig.
Maar de Durance versmoorde, met hare donderende stem, mijne kreten; en zij breidde zich onverschillig en breed uit, hare golven voortstuwende met heel de rustige halstarrigheid der onbezielde dingen. Ik keerde achter in het vertrek terug en ging Babet omhelzen, die weende. De kleine Marie sliep glimlachend voort. "Maak u niet ongerust", zeide ik tot mijne vrouw.
Tegen den avond bevonden zij zich op het Droogbak, waar groote volkshoopen, joelend en schreeuwend, en met stokken gewapend, zich op dat oogenblik te zamen dromden. »Zouden we nu toch niet eens naar huis gaan?" vroeg Bruno. »Ja," zei Bert, »moeder mocht ongerust worden, als we nog langer bleven." Maar juist toen ze heen zouden gaan gebeurde er iets, dat hen tot blijven noopte.
Woord Van De Dag