Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
Ze voelde zich waarlijk moedeloos en ziek van verdriet; en sprak van sterven, toen de prins en de goede, oude koning zich ongerust over haar heen bogen, omdat ze zoo heel stil was.
Argentinië, dat rechtstreeks bedreigd wordt door die aanwinsten, doet, alsof het er niet ongerust over is. Als men daar de menschen hoort, zouden die machtige schepen enkel gevaarlijk wezen voor diegenen, die er aan boord zijn en de enorme kanonnen zouden nooit andere slachtoffers maken dan hun eigen artilleristen.
De feiten leken hem dan echter zoo ver af, dat hij ongerust werd en neiging had, den gang van zijn onderzoek te verhaasten: juist als de werkelijkheid hem in 't gelijk wilde stellen. De nog vreemde verhoudingen dus, waarin hij leefde, zoowel als de gevolgen van zijn werk-methode, joegen hem vaak op reis. Hij bezorgde intusschen met groot plichtsbesef de uitgave van zijn werken.
En Sam en Andy lachten, dat hun de tranen over de wangen rolden. "Ik zal u wel anders leeren lachen," zeide de handelaar en sloeg naar hunne hoofden met zijne karwats. Beiden bukten, liepen schreeuwende en joelende den oever op, en waren te paard eer hij hen bereikte. "Goeden avond, meester," zeide Sam zeer ernstig. "Ik geloof vast, dat Mevrouw ongerust over Jerry zal wezen.
Toen sloeg zij haar arm om den hals mijner moeder en terwijl zij ze teeder omhelsde, sprak zij: Nu u in 't geheim is, moederlief, ben ik niet ongerust meer; ik ben van te voren zeker, als altijd, dat gij voor ons geluk werkzaam zijt geweest. Maar dat maakt mij niet minder nieuwsgierig.
En op de mannen, die kermden en reutelden op 't ijs, vond men goud, kleinoodiën, en ook koorden om de Geuzen te binden. En, na deze zegepraal, zeiden de Geuzen tot elkaar: "Als God met ons is, wie zal tegen ons zijn?" Nu, in den morgen van den derden dag, werd messire Worst ongerust, want hij verwachtte een nieuwen aanval.
Zij was ongerust en probeerde om aan zijn oogen te zien of er iets van waar was. Zoo waren de zaken geloopen tot zoowat een maand geleden. Toen was Mathilde opéens heel ongelukkig geworden. Jozef had, zonder dat er ooit te voren sprake van was geweest gezegd, dat hij van plan was een groote reis te doen, voor zaken. En werkelijk, twee dagen later was hij naar Frankrijk gegaan.
Ik zag rond, maar bespeurde niemand. Ik riep, maar kreeg geen antwoord. Mijne stem verloor zich in de echo's der holen, die zij plotseling opwekte. Ik begon ongerust te worden. Eene rilling liep mij over de leden. "Bedaard toch!" zeide ik hardop. "Ik ben zeker, dat ik mijne makkers terug zal vinden. Er zijn geen twee wegen. Daar ik vooruit was, moet ik achterwaarts gaan."
Vooraf kwam een bonte wemeling van menschen, van alle leeftijden en gedost in kleederen van allerlei kleuren. Het gele mannetje werd ongerust en keek met een blik nog eens zijn heele toestel na. Een landman onder de toeschouwers volgde dien blik en sloeg al zijn bewegingen gade.
"Dan breng ik je een eindje," zei Evert zeer galant en deftig. "Moeder, mag dat? Mag ik even met Elsje mee?" "Ja, maar dan een heel klein eindje hoor, niet verder dan tot de gracht, waar Elsje woont. En dan dadelijk weer thuis komen, anders wordt moeder ongerust." Evert vloog heen om zijn pet te halen en een oogenblik later trippelde hij, druk pratend, naast Elsje voort.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek