Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 november 2025
Op zijne onbeschaamde vraag, of wij ook nog iets noodig hadden, gaven wij maar geen antwoord, ten einde geene onaangenaamheden uit te lokken. Wij begeven ons naar het paleis, waar de sultan ons vriendelijk ontvangt. Echter is hij blijkbaar niet op zijn gemak; vermoedelijk heeft men hem allerlei dingen wijsgemaakt ten aanzien van zijn portret.
"Dan," antwoordt de dame op een toon, die eensklaps vertrouwelijk en toch bevelend wordt, "senor capitan, zijt gij wel zoo goed mij terstond veilig naar Antwerpen te begeleiden." Een oogenblik later vervolgt zij: "En ik hoop, dat gij die woeste Hollandsche rebellen, die onbeschaamde Watergeuzen, zoo spoedig mogelijk zult straffen.
"Onbeschaamde, gij verzaakt zelfs mijne achting!" onderbrak de maagd met gramschap. "Ga uwen weg; ik verbied u mij nog ooit het woord toe te sturen!" "Ach, vergiffenis, medelijden!" smeekte Disdir, die beefde onder den vertoornden blik der maagd. "Laat mij eene vonk, eenen schemer slechts van hoop!"
Lezen en schrijven had hij in het werkhuis geleerd en nadat hij daaruit ontsnapt was, sloot hij zich in Londen bij een bende jeugdige dieven aan om ten slotte zakkeroller te worden. Zijn uiterlijk was vrij gunstig en met zijn onbeschaamde grootspraak wist hij velen zand in de oogen te strooien; ook stak hij altijd netjes in de kleeren en op zijn manieren viel niet veel aan te merken.
Vul uw beker, en wees welkom; en noodzaak mij niet, bid ik u, door verdere onbeschaamde vragen, om u te toonen, dat het u moeielijk zou gevallen zijn hier een verblijf te vinden, als ik mij er ernstig tegen had willen verzetten." "Op mijn woord," zei de ridder, "gij maakt mij nieuwsgieriger dan ooit!
Ik merkte best aan de stilte die ontstond, dat er over de twee Amerikanen gesproken was. Daar komt die onbeschaamde kerel, Hammer, de redacteur, binnen en feliciteert mij hardop met de terugkomst van mijn rijken neef. BERNICK. Rijken...? HILMAR. Ja, dat zei hij. Ik keek hem eens goed van onderen naar boven aan en gaf hem te verstaan dat ik niets wist van Johan Tönnesen's rijkdom.
"Onze Heer weet beleedigingen te voorkomen," voegde Reinout er bij: "doch hij weet die ook te wreken, op wie dan ook." "Onze Heer!" mompelde Adeelen met bitterheid: "ellendig dienstvolk!" en zonder verdere groete verwijderde hij zich met Feiko en Sytsken. "Die onbeschaamde!" riep Reinout uit: "een woord meer en mijn degen had hem geleerd de lompe tong te snoeren."
"Wat is dat, vader?" riep Joan, achteruitspringende met een kleur als bloed. "Waaraan heb ik dat verdiend?" "Vraag je dat nog, onbeschaamde huichelaar?" snauwde hem de verstoorde Heer van Sonheuvel toe: "ik heb schoone berichten van u ontvangen, sinjeur!" "Ik begrijp er niets van, vader!" zeide Joan; "ik weet niet, wat ik gedaan heb, om een dusdanige behandeling te veroorzaken."
Vooraleer hij deze laatste woorden had kunnen uitspreken, waren van alle kanten wraakkreten tegen hem opgegaan, en de meeste ridders riepen woedend: "Ter dood, ter dood, de onbeschaamde!" Maar de koning, door een teeken zijner hand, legde hun de stilte op en zeide: "Heeren, mij behoort het na beraadslaging der rechtbank over het lot van den beschuldigde te beslissen.
"Dat is een leugen, een onbeschaamde leugen!" zeide met luider stem de getrouwe Bouke, die de beschuldiging, door Botbergen aangevoerd, opmerkzaam had aangehoord.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek