United States or Angola ? Vote for the TOP Country of the Week !
Oh, weg, weg dit alles van de tafel! Hy alleen mag onze armoede niet zien!" "Sprakeloos tot zyne dochter gaende verwyderde hy haer van de deur. Lenora vlugtte weg tot in den versten hoek des vertreks en boog het hoofd in diepe schaemte." Een mooie scène, voorbereid door het gevoel van wee dat op beiden drukte in al wat voorging.
»Er is toch geen haast bij?...." meende broeder Sam evenwel in het midden te moeten brengen. Broeder Sib schoot te hulp, door er bij te voegen: »Oh! wij hebben den tijd...." Miss Campbell schudde het bevallige hoofdje. »Neen, wij hebben niet den tijd," antwoordde zij, »integendeel, er is veel haast bij." »Werkelijk?
Sleep, oh Sleep! Sleep, oh Sleep!" Den vreeselijken angst, die haar soms bekruipen kon, verborg zij dapper. Peter Dam ging dien tijd meer dan ooit op in zijn theaterwerk en was slechts weinig thuis. Een zekeren avond viel het hem echter toch op, hoe bleek en lijdend zij er uitzag. "Scheelt er iets aan, lieve?" zeide hij met iets van de oude teederheid.
Ja, bedrogen en toch ook =niet= bedrogen. Want toen ik u zeide dat hier een dorp vol mooie meisjes was, toen loog ik. Maar als ik u nú zeg dat er hier ééne is, ééne ah Signore! die mooi genoeg is voor zes-en-twintig dorpen dan spreek ik waarheid.... Die ééne woont dáár. Haar naam is Giulietta. En =ik= ben op haar verliefd! Innamorato! oh! appasionatamente!"
En 't "boschkatje" was de verloofde van 'n Grootvorst die volgens alle menschelyke berekening keizers tot lakeien hebben zou. De Paltsgravin "Oh, mong Dié! Oh, mong Dié!" was dus wel genoodzaakt haar eeredame te gelasten aan Prins Erik 'n goudbeursjen overtereiken. Deze gaf 't den lakei, die 'r mee wegreed zoo snel de volte gedoogde. Prins Erik's zuster had inderdaad geld noodig.
Oh! was kleintje er maar bij geweest, wat zou dat kleine ding er van genoten hebben! En jij, Stella, wat zou jij er van "smullen", maar jij was er bij, jou had ik aldoor in de gedachten, toen ik daar naast Van Kol zat, stond. Stella, Stella, Stella, tikte aldoor mijn hart.
"Balincourt.... Balincourt...." die naam klinkt ons niet vreemd, zegt ons iets, maar wat....? Oh!.... Balincourt, 't kasteel van Balincourt, waar onze oude koning geregeld van al zijn vermoeiende staatsbeslommeringen kwam uitrusten! Zouden wij er iets van zien?
Oh, gij kendet noch de macht van het Vlaamsche bloed noch de schoonheid der Vlaamsche moedertaal. Slechts veertien jaar zijn er verloopen ... en de vruchten onzer letterkunde worden vertaald, gelezen en niet zelden bewonderd in Duitschland, in Engeland, in Italië, ja zelfs in Frankrijk!
Zie-je ginter d' hofstee? Irkent-e 't huis nog?" vroeg Standje. 'n Beetse, toch niet heel goe meer," aarzelde zij. Maar eensklaps jubelde ze 't uit: O joa joa ik, nou irken ik ze, doar... doar... tusschen de beumen! La maison blanche aux volets bleus et au toit rouge n'est-ce pas? Oh! comme elle est gentille!"
Oh! in welk monsterachtig oogenblik van ijdelheid en passie had hij dan gebeden, dat het portret den last zijner dagen zoû torsen, opdat hijzelve de vlekkelooze glorie der eeuwige jeugd zoû dragen. Dat was de schuld van alles. Het ware hem beter geweest zoo iedere zonde in zijn leven de straf onverbiddelijk met zich had meêgesleept. Daar was reiniging in straf.
Woord Van De Dag