United States or Lithuania ? Vote for the TOP Country of the Week !


De doctor zag met verdriet het geringe gevolg zijner handelwijze, toen hij Joe met alle teekens der grootste verbazing hoorde uitroepen: "Oh!" "Wat is het dan, Joe?" "Meester, mijnheer Kennedy, dat is vreemd!" "Wat is er dan?" "Wij zijn niet alleen hier! er zijn indringers. Men heeft onze uitvinding gestolen?" "Wordt hij gek?" vroeg Kennedy. Joe stelde het standbeeld der verbazing voor!

Jeanne beefde van zenuwachtigheid en medelijden. Vertel mij dat later, Eline! Laat mij je uitkleeden.... Je zal doodziek worden in dat natte goed.... O ja, toe kleed me uit.... Die mantel, oh! Die schoenen, oh! Ik walg van mezelve.... Ik ben een en al modder.... O God! O God, waarom ben ik maar niet dood! Zij wierp zich snikkend achterover. Frans was binnengekomen.

Nog oneindig beter dan mijn gezicht uitdrukken kan. Laat het mij dan eens ruiken. Wilt gij dan uw neus verontreinigen? O neen! Ik zal hem dicht houden. Dat was zeker nog al dwaas, maar ik sneed een stukje ham af, stak het op de punt van mijn mes en reikte het hem toe, zonder hem aan te kijken. Ook de opzichter was zoo verstandig, niet naar hem te kijken. Ah! Oh!

Ja, de Oceaan, dat is de onbegrensdheid, de onmetelijkheid, die men niet ziet, maar die men gevoelt, volgens de uitdrukking des dichters, onmetelijk als de ruimte, die hij in zijn wateren weerkaatst!" »Oh! ik hoor u zoo gaarne met die geestdrift spreken, mijnheer Sinclair," antwoordde miss Campbell, en wezenlijk, »ik deel die geestdrift ten volle! Ja, ik houd evenveel van de zee als gij!"

»Mijnheer Olivier!" zei hij. »Oh! mijn ouwe zeeman," antwoordde de jongeling. »En die klap van die golf?.... Hoe is het er mee?...." »Dat's niets! Ik heb wel wat anders beleefd! Ik voel er niets meer van!...." »Den hemel zij dank!... maar mijn onvoorzichtigheid om steeds vooruit te stevenen, zou ons duur te staan hebben kunnen komen!... maar wij zijn gered!" »Met uwe hulp, mijnheer Olivier."

Hij, Crispinus, was in ongenade. De Keizer ontving hem wel, maar.... Oh! riep hij uit. Als ik nog maar eens een T

Zoo is tenminste het oordeel der geleerden." "Oh!.... Goddank!.... dat ik u teruggevonden heb, mijne schoone!" herhaalde master Watkins, terwijl hij den diamant met angstvalligheid in zijne handen besloot, alsof hij zich verzekeren wilde, dat hij niet droomde. "God, wat hebt ge mij zorg en verdriet berokkend door uw uitstapje, o, ondankbare ster!

Cordúla bracht hun dadelijk een groote kom vol dampende pap, zij vouwden de handen samen, en na een kort gebed en een haastig kruisteeken, begonnen zij om de beurt, met hun groote, houten lepels uit de gemeenschappelijke kom te scheppen en te slurpen. Oh! mon Dieu!" riep Leontientje vreemd opkijkend, "ils mangent donc

Maar zij was ontwikkeld en op de hoogte als een vrouw. Het waren Jozefs aangenaamste uren, en die zijn onverdragelijke eenzaamheid het genoegelijkst afwisselden, die hij met haar doorbracht. Oh 't laatst vergat hij wel eens aan Mathilde verslag te doen, wanneer Emilie hem weêr een visite had gemaakt.

Meester De Vreught slaakte een oh! van ontsteltenis en de spreker onderbrak even zijn voordracht, terwijl de drie, ruim vijfenveertigjarige juffrouwen, stijf en genepen, met neergeslagen blik en vurige wangen schuins uit de stoelenrij drongen en de zaal verlieten. Massijn, de beide handen uitgestrekt als om een ramp te bezweren, was opgestaan.