Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 oktober 2025
Hij begreep dat 't was om 't norsche gezicht dat hij trok, en tegen wil en dank, zich weeïg ergerend, moest hij meelachen. Toen dadelijk daarop de trein aankwam, schuur-stampend, blazend, sissend en kreunend als een bezeten beest, haastte hij er zich heen en zocht een hoek-plaatsje op, waar hij dadelijk op zijn gemak ging zitten, met zijn oogen toe, willend de ergernis in dof gesoes vergeten.
Hij zweeg en vocht inwendig tegen den drang van zijn hert dat wilde toegeven, vergeten en vrede maken. Want de tijd was daarover gegleden en de menschen hadden reeds vergeten van waar het ongelijk kwam, ze verdraaiden de zaak en omdat hij niet mede wilde, veroordeelden zij Verlinde om zijn norsche koppigheid.
Eindelijk kon men nog, aan de donkere blikken en norsche antwoorden van anderen, de verwijderingen opmerken, door meer bijzondere veeten verwekt: welke, voor 't oogenblik en om de heiligheid der plaatse gesmoord, slechts op een gelegenheid wachtten om weder uit te barsten.
De stalwachten zeiden verder geen woord, en terwijl het norsche gelaat zich naar het midden van den stal begaf, waar een onrustig paard zich wilde losrukken, zette de eerste stalwacht zich neder op een bank, in de nabijheid der buitendeur. »Hé, Kar," riep hij plotseling, »heb jij er de grendels afgeschoven?" »Ik?" riep het norsche gelaat »ben je nou gek?"
Andries zelf, schoon het aan zijn gelaat te zien was, dat hij het vertelsel betwijfelde, dorst echter den aanval niet hernieuwen, en bleef in het midden van den kring als besluiteloos staan, de blikken met een norsche uitdrukking nu eens op den gewaanden Tsaar, dan weder op de omstanders wendende.
"Een schoone heldhaftigheid voorwaar!" zeide Deodaat bitter: "om op een gastvrij feest te verschijnen, waar gij niets te vreezen hebt, ten einde aldaar de beleefdheid des gastheers met norsche onwellevendheid te beantwoorden. Pas op, Jonker Seerp! met zulk een gedrag zult gij weinig eer behalen.
Aan deze zijde ligt de ruime waterkom, vol van schepen, waar, juist drie eeuwen geleden, Heemskerk het leven liet, toen zijn vloot hier den overmachtigen vijand op diens eigen grondgebied zegevierend kwam aantasten; aan deze zijde ligt ook de stad met haar esplanade en haar kabelspoorweg en haar kazernen, haar groene velden en tuinen, die de norsche, grauwe granietwanden sieren.
"Foei, Emilie!" zeî haar jonge zusje, "heugt je Eefje niet meer? ze was zoo'n vrolijke, vriendelijke meid." Het blaauwbessenvrouwtje had het kind wel willen kussen. "'t Is waar," viel Emilie in: "je m'en souviens, toen hadden wij die nare, norsche jufvrouw, Numero Acht." "En waar woont Eefje nu?" vroeg de teleurgestelde oude.
Te Gent, werden de bouwvallen van het oude Gravensteen onlangs hersteld en aan de oevers der Maas en hare bijrivieren, treft men, meestal op hooge bergen en steile rotsen, bouwvallen aan van Middeleeuwsche burchten, waar norsche ridders woonden, waarvan sommigen naar het voorbeeld der Noormannen, van plundering en roof leefden of met elkander gedurig twistten en oorloogden.
»Nou!« gromde Sikes, toen Oliver opsprong, »half zes! Maak voort of je krijgt geen ontbijt; want 't is al laat genoeg.« Oliver had niet lang noodig om zijn toilet te maken; nadat hij iets gegeten had, antwoordde hij op een norsche vraag van Sikes, dat hij heelemaal klaar was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek