United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !
Minder verplichting aan mij hebben de dichters, ofschoon zij zeker uit den aard van hun beroep tot mijn partij behooren, want zij zijn vrije menschen, zooals het spreekwoord wil, wier eenig genot bestaat in het streelen van de ooren der dwazen en dan nog wel met loutere nietigheden en belachelijke verhaaltjes.
Ja ja, beste jongen! Wenn ich zufrieden bin! dáár zit hem de knoop!... Ik slenterde mijmerend stadwaarts: langs de schoone ruïne der Romeinsche Baden, over de duizend- en nogmaals duizendjarige Moezelbrug tusschen ruige bouwvallen en popperige villa's het wonderlijkste durcheinander van doode kolossen en levende nietigheden.
Men gevoelt lust om met belangstelling te spreken over het schelen der klokken, den prijs der levensmiddelen, of al weder het gewichtig vraagpunt te behandelen, of het na het middagmaal beter is te gaan wandelen of wel een dutje te doen. Men heeft behoefte om te zeuren en te talmen over nietigheden.
Ontstaat de afkeuring uit afgunst en ontaardt zij in een breed uitmeten van allerlei nietigheden of kleine gebreken, dan spreekt men van ~vitten~. Ik had wel gedacht, dat hij op dit boek zou gaan ~vitten~: hij is jaloersch op den opgang, dien het maakt. Het valt zonder twijfel in hem te , dat hij zijn ouders niet beter ondersteunt.
En nu vormde zich zijn leven met zijn vrouw niet slechts op geen bizondere wijze, maar al die kleine, onbeduidende nietigheden, die hij zoo veracht had, verkregen nu tegen zijn wil een zeer groot en onloochenbaar gewicht.
De installatie by 't postkantoor geschiedde wel niet met plechtigheid, maar toch met al de bereddering die de jongeheer Pompile gewoon was toetepassen op de nietigheden waarmed-i zich gewoonlyk bezighield.
't Zou voor een koel aanschouwer en toehoorder bijna lachwekkend geweest zijn, op te merken hoe onhandig wij van weerskanten in dien bonten warhoop van 't verleden rondtastten, opdat wij elkander den doorleefden tijd goed voor de oogen stellen mochten; hoe ongepast wij over en weder de boeken in den wilde opsloegen, om een denkbeeld van den inhoud te geven; hoe wij dikwijls de behoefte gevoelden om iets te verhalen of te vragen, zonder te weten: "wat dan toch eigenlijk?" en welke nietigheden wij elkander naar 't hoofd wierpen!
Zijzelf, ziende over de heele aarde, ziende hoe klein alles daar was, vergeleken bij het groote heelal, waarvan Zij, de machtige Zon, nog maar een klein onderdeel was, kon 't zich wel niet goed begrijpen, dat de madeliefjes zich boos maakten om zulke nietigheden als zij hun verdriet noemden; maar Zij was toegevend, omdat Zij begreep: dat klein verdriet, in kleine hartjes groot moest schijnen...
Doorlouter 't uit genade, en reinig 't door de smart! Maar neem, Algoede, ô neem onze onderworpen beden, Neem deze onze offers aan! ach, enkle nietigheden, Maar die Gy heiligt door den boezem waar Ge in straalt!
Zonder er een voorgevoel van te hebben, dat de idylle zijns levens ten einde spoedde, bleef de herinnering aan deze nietigheden, gelijk het geval pleegt te zijn wanneer iemands lotgevallen een keerpunt naderen, André nogtans bij.