Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dat hij het hoofd voorover draagt komt ook eigenlijk niet doordat hij van zijn respectabele lichaamshoogte op alles wat hem omgeeft moet neerzien. Nadenkend beluisteren van stilte en eigen stemming is er de oorzaak van. En nu hij vóor mij zit met den aarzelenden glimlach van de eerste kennismaking op het gelaat, begrijp ik ook waardoor zijn borstelige pruik midden op het voorhoofd is uitgegraven.

»Van de Jansens?" zeide de grootste nadenkend. »Ik heb van een Frits Jansen hooren spreken alle respect voor dien jongen man! hij heeft zich kranig gehouden." »'t Is mijn zoon," zeide tante Martje; »hoe is het met hem?" »Toen ik over hem hoorde spreken, was hij nog ongekwetst. Maar 't is een kerel, moeder Jansen, ge moogt trotsch op hem zijn.

Nadenkend over de wijsheid en voorzichtigheid van dien uitgezochten ambtenaar, wandelde ik voort tot aan de Visagrapoort, een massief bouwwerk, dat tot den tijd van Karel V opklimt, en door zijn nauwheid een groote last is voor de muilezeldrijvers.

"Halt!" riep Petritzky achter den naar buiten gaanden Wronsky: "Je broeder heeft een briefje voor je achter gelaten! Maar wacht, waar heb ik het toch gelaten?" Wronsky bleef staan. "Waar is het?" "Ja, waar is het? Dat is de vraag," antwoordde Petritzky nadenkend en legde den vinger tegen den neus. "Zeg het dan toch! Wees toch niet zoo zot!" zeide Wronsky. "In de kachel heb ik het niet gestoken.

Serëscha staarde nadenkend in het gelaat van den portier, dat hem tot in de kleinste bizonderheden bekend was, vooral op zijn onderkin, die van onder de punten van zijn baard nederhing en die hij maar alleen kende, daar hij ze altijd van onderen beschouwde. "Nu, en je dochter, is het al lang, dat ze bij je was?" Zijn dochter was een balletdanseres. "Die kan immers niet alle dagen komen!

't Was een verschrikkelijk vak dat notariaat! En Marietje nadenkend met een zucht: "Zou je niet kunnen uitvinden om bijvoorbeeld papier van boombast te maken Piet?" "Marietje-lief dat is al uitgevonden; 'k las het immers laatst in de krant." "Och heer!" zegt Marietje en later: "Maar Piet dan iets anders, zoo iets in dien geest?"

'k Zal er oom Matthijs eens naar vragen. Ik ga dus naar hem toe en vertel hem de zaak en deel hem het gezegde mede en vraag: "Oom, wat meent de kerel daarmeê?" "Hm!" zegt hij en stapt nadenkend de kamer op en neêr, "en de kerel was van zijn vrouwvolk er uit gegooid, zegt gij?" "Ja," zeg ik, "hij zeide het althans zelf." "En hij zat in de goot?" vroeg hij verder. "Ja," zeg ik, "daar zat hij in."

Hij liet ze begaan, beloofde zich groote vreugde, wanneer hij een moteurken bezitten zou. Dat wás zijn levensdoel en éenige bekommering geworden. En, nádenkend, wikkend en wegend, begon hij uit te cijferen hoeveel vader wel kon gespaard hebben.

't Wás toch zoo.... Ze was nadenkend, voorzichtig.... Ze had hem dan ook een week bedenktijd gevraagd!... Nu, hij was er geen oogenblik bang voor geweest.... "Maar typisch, ? net iets voor haar!... Enfin, om mee te trouwen is zoo'n meisje juist je ware!..." Paul liet zijn broer zooveel mogelijk aan het woord blijven. Hij knikte maar, en beaamde nu en dan met een enkel woord.

"Te Deventer! zoo!" herhaalde mijn vader, nadenkend: "en heeft u die Heer Van Beveren geen geld ter leen gevraagd?" "Neen Broeder! En hij zag er ook niet uit als iemand, die geld behoefde. Hij was goed gekleed en had het geheele voorkomen van een man, die in de groote wereld leeft."