Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Nooit zal ze den Keizer lastig vallen, ook niet als haar later in 1810 een zoon wordt geboren, waarvan Napoleon de vader is. Als allen den Keizer verlaten, op Elba, zullen we Mme Walewska nogmaals ontmoeten.
Ik ten-minste heb aan-boord nooit van zoo'n ding hooren spreken. Ze hebben daar 'n barkas, 'n boot, sloepen en vletten. Maar dit kan ik mis hebben.
"Wat u daar gaat verwezenlijken, was mijn droom, de droom van een ouwen gek!" riep hij ontroerd uit. "En nu... 't eerste wat ik u nu raad, is nooit mij te komen raadplegen." De jongeling keek Tasio verwonderd aan. "Omdat anders de verstandige menschen," ging hij met bittere ironie voort, "u ook voor een gek zouden houden. De menschen houden iemand voor gek die niet net zoo denkt als zij.
Zij was zoo verweerd en oud, ook was ze nooit een kunstwerk geweest. Zij was zoo leelijk, dat men niet naar haar kijken kon. Dat ze op een dwaalspoor was geleid door al de duizenden gaven, die in de kapel hingen, bedrogen was door al de legenden, die van haar verteld werden! Drie weken verspild met het bidden tot haar! Zie, daardoor was ze niet geholpen! Het was geen Madonna, het was geen Madonna!
Een Turk verheft wel nooit zijn stem, om te roepen of te schreeuwen, maar door de vereeniging van zooveel gaande en komende en pratende menschen en het rumoer van de bedrijven ontstaat een luid rumoer. Als men in een winkel komt, is zeer vaak de winkelier afwezig, maar als men haast heeft, kan men zich een voorwerp uitkiezen en den man, die naast aan woont betalen.
Overal waar hij verscheen, werd hij uitbundig toegejuicht, en de koning schonk hem zelfs een jaargeld van 2000 livres. Maar nooit weer was Charles te bewegen, nogmaals een luchtreis te doen. Wel moet die eerste tocht, geheel alleen hoog in het luchtruim, een ontzettenden indruk op hem hebben gemaakt.
De schoenen, waarmede Zijne Majesteit zich nooit heeft kunnen verdragen, hinderden den koning blijkbaar geweldig; ik had medelijden met hem en maakte spoedig een einde aan mijn bezoek.
Nu eens was het een Vlaamsche, dan weer een Walin, nu eens een blonde, dan weer een bruine of een zwarte; nu eens een struische, dan weer een magere; en nu eens eene die men mooi vond en dan weer eene die men leelijk vond; maar één eigenschap hadden zij allen gemeen: dat ze vrij jong waren. Zij bleven een min of meer langen tijd en vertrokken, en nooit hoorde iemand er nog iets van.
Tegenover Helena zijn allen louter galanterie; reeds dadelik toen zij naar Troje kwam, was koning Priamus haar tegemoet gereden en had haar paard bij de teugel de stad ingeleid; nooit krijgt zij het minste verwijt te horen, hoogstens kan Hektor eens op een manier, die ons niet heel delikaat lijkt, een grap verkopen over »haar twee echtgenoten", die zij nu samen kan zien vechten.
»Ga jelui mee naar dien boom met het musschennest?« vroeg Klaas een poosje later. »Ik ben er nooit weer geweest, maar ik wou wel eens zien, of er ook jongen in liggen.« »Ja, dat doen we!« riepen de andere drie. Twintig minuten later beurde Jo Klaas op. De jongen keek in het gat en zag de eitjes nog liggen. »De vogels hebben 't nest verlaten«, zei hij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek