Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Wat een misselijke vent is die Engelschman; hij heeft een paar voeten als strijkijzers; 't is precies een lat met een demi-saison aan. Daar komt een juffrouw bij hem staan; zeker zijn dochter, want ze is even plat en houterig als hij. 'k Zie aan haar lippen dat ze "morning" zegt. Hij draait zich even om, zegt iets dergelijks en slurpt zijn glas leeg.
Het is echter ook hier doorgaans stil op straat; er heerscht thans eenige levendigheid, want een aantal armenische kinderen, met roode wollen mutsen op het hoofd, komen uit de school en roepen ons vroolijk een bonjour mossioû of een good morning! toe. Enkele, in witte sluiers gehulde vrouwen wandelen met langzame schreden langs de muren.
Mijn buurman, een roode Ier, bood mij zeer vriendelijk eenige malen zijn whisky-flesch aan, met het gezegde: "a small drip in the morning is better than a lot in the day". Ik bedankte echter en verdacht hem, van ook "a lot in the day" niet afkeerig te zijn. Gelukkig brak om 5 uur de dag aan; het werd levendig in den waggon, van die ongegeneerde levendigheid, welke ontwakenden personen eigen is.
Door zijne verschijning werden alle onwaarheden en droombeelden vernietigd, zoodat hij, die het geluk had hem eens waar te nemen, helder in zijn eigen hart en in dat van anderen kon lezen. Dat de lezer de dichterlijke lichtgeloovigheid eener jeugdige Schotsche vergeve, die in haar brein door de lezing van dat artikel in de Morning Post weer opgewekt was.
"Souzi, de bediende van Livingstone," antwoordt hij lachende, zoodat zijne witte tanden mij tegen blinken. "Is de doctor hier?" "Ja, mijnheer." "Weet ge dat wel zeker?" "Ik heb hem zooeven verlaten." "Good morning sir," zegt nu eene andere stem. "Nog al een!" roep ik verbaasd uit. "Ja, mijnheer." "Uw naam?" "Ik heet Shoumah." "De vriend van Vouékotani, die met Livingstone vertrokken was?"
De beide broeders Melvill legden hem zoo goed zij konden uit, waarin het natuurverschijnsel bestond, dat door de Morning Post onlangs onder de aandacht van het publiek was gebracht. »Pouah!" riep Aristobulus Beerenkooi, »dat is slechts een aardigheid zonder eenig belang, die tot het kinderachtige domein van de vermakelijke natuurkunde behoort."
Wellicht dat dan miss Campbell, met een weinig geluk, haren wensch, die niet van grilligheid vrij te pleiten was, in vervulling zou zien komen, wanneer namelijk de lucht tot de waarneming van het natuurverschijnsel wilde medewerken, wat wel een tref zoude zijn, want, zooals de Morning Post zei, kon die waarneming tot de zeer zeldzame gerekend worden. En dat dagblad was voorzeker goed ingelicht.
Wij zijn te ver weg, om het antwoord te hooren, dat zij geeft; maar wij kunnen haar glimlachend gelaat zien, en als aan de voorschriften en bepalingen van de groote wereld is voldaan, kunnen wij zeker zijn, dat er een aankondiging in de Morning Post zal verschijnen en dat de heele wereld zal hooren van die kleine liefdeshistorie, welker begin school bij de balkonscène in Park Lane vandaag.
Ziehier, wat de liefhebbers van natuurkundige aardigheden dien dag in de »Morning Post" hadden gelezen: »Hebt gij wel eens een zons-ondergang boven een zee-horizon waargenomen? Voorzeker, nietwaar? Hebt gij dat zoo schoone natuurtafereel gevolgd, tot dat de bovenrand der zonneschijf, de watervlakte rakende, op het punt is te verdwijnen? Zeer waarschijnlijk.
Te midden der luide kreten van Yambo bana! die ons van alle kanten tegenklinken, hoor ik eensklaps aan mijne rechterhand de bekende woorden: "Good morning sir." Ik keer haastig het hoofd om, om te zien wie daar gesproken heeft; en ik ontdek een vroolijk lachend, maar pikzwart gezicht, gedekt door een katoenen tulband. "Wie duivel zijt gij?" vraag ik.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek