Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Wisten wij maar eene boodschap bij den dokter te bedenken, dan waren wij klaar. Want als er een van ons daar aanbelde was Mina gedwongen om open te doen. Middelerwijl kon de ander het schuurtje ontsluiten en Bob verlossen.» »Daar zeg je zoo iets, Karel. Jongen, dat is een prachtig idée. Hadden wij maar eene boodschap!» »Ja, maar die hebben we niet. Maar wacht eens ha, daar bedenk ik wat.
Neen! zij zou gaan en de vuurproef doorstaan; zij zou wel kracht krijgen, waarom haalde zij zich nu toch het ergste in 't hoofd, waarom moest die gast, die verwacht werd, nu juist Frits zijn? Mina had niet gezegd, dat hij een Hollander was, en de manier waarop zij van hem sprak, paste veeleer op een beroemd vreemdeling.
't Staat je fraai, om het mij dan nog te laten vertellen. Dus je gaat niet meê?» »Neen, nog niet. En toen pakte Mina snel de stelten van den jongeheer en verdween er mede achter het huis. Zeg Bob, je hadt bij slot van rekening toch niet zooveel pleizier van de grap als Mina.» »Dat is waar. Ze is goed bij de pinken, dat moet ik zeggen. Ik wou, dat ik mijne stelten maar terug had.
Ga toch eens kijken, op zolder bijvoorbeeld. Mina betuigde, dat zij zeker was van den zolder; zij had er zelve de ramen gesloten, dien middag. Ga toch eens kijken, je kan nooit weten... De meid en de knecht liepen het huis door, alle kanten onderzoekend. Door hunne drukte vergat Betsy haren angst en begon een weinig tot zichzelve te komen.
Mina valt hem echter in de rede en gaat op Hermoine de Alva af, die haar treurig aanziet, als zij vraagt: "Vertel mij wat van hem!" "Hem van wien?" "Mijn Oliver. Is hij in veiligheid?" "Voor het oogenblik, ja." "Goddank!" "Ja, de verrader Oliver is den vorigen nacht uit Brussel gevlucht. Dezen morgen kregen wij bericht dat hij Bergen had ingenomen met acht man." "Acht man! Ah!
Hij behoefde maar eene sloot over te springen om er in te komen. Doch juist op het oogenblik dat hij den sprong wilde doen, zag ik de achterdeur opengaan en Mina buiten verschijnen. Zij bleef een oogenblik stilstaan, keek eens naar de lucht, nam een paar frambozen van een struik, raapte toen de stelten op en bracht ze in het schuurtje.
De meiden hadden door Gerard, die zoo even te ongelegener tijd in den salon was gekomen, het nieuws gehoord en Mina feliciteerde haar en keek haar nieuwsgierig glimlachend aan. Dank je, dank je.... Mina.... stotterde Eline. Gelukkig, zij bevond zich alleen.... Even zag zij in den spiegel en zij schrikte over haar betraande bleekheid.
Tha Askar mênde thåt-er thu hônda rum hêde, lêt-i tha Mâgjara vnder allerlêja nôma thrvch ovir sina stâta fâra ând bûta Grênegâ ând bûta mina stât ne wrdon hja nårne navt ne wêrath. Nêi that Askar alsa mith tha Juttar ånd tha ôra Dênamarkar forbonden was, gvngon hja alsêmina râwa; thach that neth nêne gode früchda bâred. Hja brochton allerlêja vrlandiska skåta to honk.
Juffrouw Mina Rosemeijer was eene vrouw van even veertig jaar, die er eens goed uitgezien had en nog bevallig kon heeten, hoewel haar frisch teint verbleekt en hare wangen vermagerd waren. Haar zacht blauw oog, lichtbruin haar, onder een tullen muts doorschemerend, en in een paar tire bouchons langs de slapen neervallend, een zwart zijden japon met nauwe mouwen en roulautjes
En dat weet ik zoo bizonder zeker door een droom, dien ik nooit vergeten ben. Op de bewaarschool bij Juffrouw Mina was er voor de kleine jongetjes geen urinoir. Die moesten maar, op een binnenplaatsje, in een vierkant steenen putje wateren, dat waarschijnlijk in een riool uitliep. Nu droomde ik op een keer, dat ik bij dat steenen putje stond, maar er lag een groen geverfd houten deksel op.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek