United States or Zambia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Eindelijk en ten laatste merkte Rodolphe, dat, als hij niet oppaste, de blanke handen van mademoiselle Mimi hem naar een afgrond zouden voeren, waarin hij zijn toekomst en zijn jeugd zou zien verdwijnen. Een oogenblik sprak de strenge logica in hem krachtiger dan de liefde, en hij overtuigde zichzelf door prachtige, op bewijzen steunende redeneeringen, dat zijn vriendinnetje hem niet lief had.
En dan waren er, om de waarheid niet te kort te doen, ook uren, waarin mademoiselle Mimi allen argwaan uit Rodolphe's door booze vermoedens verscheurd hart wist te verjagen.
"Dat wel!" zeide Mimi, "maar stel je voor, dat hij, toen ik den liaison afgebroken had, mij alles weer afgenomen heeft, en dat hij, zooals ik later gehoord heb, mijn kleeren verloot heeft aan een slechte table d'hôte, waar ik dikwijls met hem gegeten heb.
Bij de minachting, waarmede Mimi hem op hardnekkig-brutale wijze geeselde, barstte Rodolphe's toorn woest en angstaanjagend los, zoodat Mimi, bleek van vrees, zich een oogenblik afvroeg, of zij levend uit zijn handen zou komen. Op haar angstkreten snelden eenige medebewoners toe en trokken haar uit Rodolphe's kamer.
Om hem een beetje onder verdooving te brengen, had ik Beaune besteld." "Dat was de lievelingswijn van Mimi," zeide hij tegen me; "we hebben dien samen dikwijls gedronken aan hetzelfde tafeltje, waaraan we nu zitten.
Geloof je overigens werkelijk, dat hij heelemaal niet meer van me houdt?" "Ach!.... En houdt jij nog van hem?" "Ik heb nooit van hem gehouden!" "Dat is wel waar, Mimi, je hebt van hem gehouden op het oogenblik, dat het hart van een vrouw op zijn goede plaats zit. Je hebt van hem gehouden spreek dat niet tegen, want juist daarin ligt je rechtvaardiging."
Gedurende de voorstellingen, die ik in het Broadway Théâter te New-York met het Siciliaansch gezelschap van #Mimi Aguglia# gaf, sloeg Caruso niet één van de opvoeringen over, tenminste wanneer hij dien avond vrij was.
Terwijl hij nog met Mimi stond te praten kwam Edward er bij en vertelde hem, kijkend naar Mimi, die hem toelachte met haar jongensoogen , dat hij tot zijn vreugde ontdekt had, dat juffrouw van Keppel en hij eigenlijk nog heel-oude kennissen waren, dat ze elkaar als kinderen dikwijls ontmoet hadden en samen gedanst.
En werkelijk kwamen den volgenden ochtend op hetzelfde uur, dat wij in het begin van dit hoofdstuk mademoiselle Mimi heel verbaasd over de afwezigheid van Rodolphe wakker hebben zien worden, de dichter en zijn twee vrienden met een loopjongen uit de "Twee Apen" en een modiste, die de stalen droegen, de trap naar hun kamer op.
Maar het licht in de danszaal en het gaan op de maat van muziek, het gevoel van veerkracht in zijn leden, maakten weer een man van hem, maakte dat hij zich weer begon te voelen de sterke, die haar aan kon, haar, Mimi. Telkens keek hij om naar haar met steels-begeerende blikken.
Woord Van De Dag