Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
"Ik moet u een onaangename boodschap overbrengen: mademoiselle Amélie kan niet met u medegaan naar het bal zij heeft bezoek van haar man." "Dan zal ik alleen naar het bal moeten gaan." Mimi deed op dit oogenblik alsof zij struikelde en leunde op den schouder van Rodolphe: hij gaf haar een arm en bood haar aan haar naar huis te brengen.
Zoo sprak de schilder Marcel tot de kleine Mimi, die hij drie of vier dagen na haar tweede echtscheiding van den dichter Rodolphe ontmoet had.
Toen hield ik ook van uw Mimi, en zag ik er geen gevaar in, dat gij haar lief hadt.
Niettegenstaande de opwekkende kranten artikelen en een uitstekend geschreven kroniek van #Allan Dale#, den #Sarcey# van New-York, een uitgebreide publiciteit in de "New York Herald", die meer dan vijftien portretten van #Mimi Aguglia# in verschillende rollen opnam, maakten we ternauwernood een half volle zaal, terwijl ik bovendien een groot electrisch reclamebord boven den Broadway Schouwburg had laten plaatsen: "De beroemde Mimi en haar Siciliaansche artisten."
De onbestendige rijkdom van sommige dier nieuwe vriendinnen had een geheel woud van begeerten doen ontstaan in den geest van Mimi, die tot op dat oogenblik slechts bescheiden eischen gehad had en met het noodzakelijke, dat Rodolphe haar naar zijn beste krachten gaf, tevreden geweest was. Mimi begon te droomen van zijde, fluweel en kant.
Maar zoodra hij weer een nieuw bewijs van ontrouw op het spoor meende te zijn, bond hij steeds weer stevig een doek voor zijn oogen, om toch maar niets te zien, want niettegenstaande alles bleef hij Mimi aanbidden.
Ik drink ze zonder suiker, maar graag heel warm." "Lieve Hemel, wat een knappe vent!" dacht Mimi, terwijl zij de koffie en de pijpen bracht. Intusschen was het aardig laat geworden; het had al geruimen tijd geleden middernacht geslagen en Rodolphe trachtte zijn vrienden aan het verstand te brengen, dat het nu langzamerhand tijd werd om heen te gaan.
Mevrouw is, naar ik hoor, nog altijd dezelfde weinig sprekende en weinig bewegelijke dame; alleen heeft het sterven van een harer twee lievelingen haar eenige bange dagen gekost. Ik ben zoo gelukkig niet, mijne lezers te kunnen mededeelen of het Azor geweest is of Mimi.
"Dank je," zeide Mimi, "maar als je me een pleizier wilt doen, koop dan dat hier voor mij." En zij wees op de aflevering, waarin zij het gedicht van Rodolphe gelezen had. "Dat? Neen!" zeide de vicomte boos. "Goed!" antwoordde Mimi koel. "Ik zal het zelf koopen voor geld, dat ik zelf verdienen wil. Ik koop het liever niet voor jouw geld."
Hij viel neer voor het bed, drukte zijn voorhoofd in zijn handen, en riep, na een smartelijken blik in de eenzame kamer geworpen te hebben, uit: "Mimi, kleine Mimi, vreugde van mijn huis, ben je werkelijk heengegaan, heb ik je werkelijk weggezonden, zal ik je nooit meer terugzien? O God!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek