Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 14 september 2025


Een weinig moed krijgende, richtte hij zich op en zeide tot de hertogin: "Waar ze zulke deuntjes spelen, kan geen gevaar wezen, hoogedele doorluchtige mevrouwe!" "En ook niet, waar zooveel licht en helderheid is," gaf de hertogin hem glimlachend tot bescheid. De muziek klonk nader en nader, en Don Quichot zag nu een kar aankomen, die van buiten geheel den vorm van een Romeinsche triomfkar had.

Doorluchtige Landgraaf, sprak hij, en gij, mevrouwe de Landgravinne, en gij, hertog van Luneburg, en gij allen, schoone damen en dappere kapiteins, achter dit gordijn heb ik, op mijn beste, uw lieve of krijgshaftige gezichten geschilderd. Een iegelijk zal zich dadelijk herkennen.

Binnengeleid in de zaal waar Mevrouwe zich bevond, boden zij heur een klaagschrift aan, bij hetwelk zij heure tusschenkomst vroegen om den koning te bewegen, de plakkaten op 't stuk der religie, alsmede de Spaansche inquisitie op te heffen, verklarende, dat er in onze misnoegde landen anders niets uit kon voortvloeien dan muiterij, puinhoopen en algemeene ellende.

Neen, men moet mede toonen, datmen is, ende sich soo niet laten over de neus hacken. Doch op dat de plaets van de verschovene sloot weder mocht werden vervult, wat waer 'er beter, als daer toe te consacreren en te wyen; Mevrouwe Eygesucht?

De verfoeielyke Hersilia, en die sarrende Pompile, en ook Julie, de ontrouwe Dame... hy zou hun toonen dat-i... dat-i... Hy smeet nu ook z'n hoed op de tafel, en bood die te-koop aan. Na eenig dingen en bieden was 't kapitaal kompleet, waarmee hy de edele vrouwe mevrouwe Calbb-Kopperlith en haar aanhangers 'n kool vuurs wilde te slikken geven.

Hij moet vergezelschapt wezen door zijne adellijke gemalinne, mevrouw de Landgravin, door zijne edelvrouwen en heeren, door zijne dapperste kapiteins, te midden waarvan zijne Hoogheid en Mevrouwe schitteren zullen als twee zonnen te midden van lanteernen. Inderdaad, antwoordde de landgraaf, en wat moet ik u betalen voor dat groot kunstwerk?

De dame glimlachte, en eensklaps riep zij uit: Ik ben mijne beugeltassche kwijt, een schoone zeldzame tassche van zijdelaken, met fijne perelen geborduurd. Te Damme had ik ze nog aan mijne ceintuur bevestigd. Uilenspiegel verroerde zich niet, maar de bottelier ging naar de edelvrouwe: Mevrouwe, sprak hij, als die jonge schavuit ze gaat zoeken, ziet gij hem nimmer terug.

'k Hoop, mijn brave vrouw, Die wel niet mooi voor 't oog is, maar heel braaf, Heeft u niet met haar dom gesnap verveeld, Als vrouwen anders zijn gewoon. GUIDO: Mevrouwe, Wier schoonheid als een lamp de sterren bluscht En al de stralen rooft uit Luna's koker, Heeft mij verwelkomd met zoo zoete hoofschheid Dat ik, als 't haar en uw behagen is, Nog vaak uw needrig huis bezoeken zal.

Woord Van De Dag

weledl

Anderen Op Zoek