Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
Vertel me nu hoe...." Hij hief den staart en den kop op, als om een fiere, flinke houding aan te nemen, maar hij zonk weer neer. "Karr, Karr!" riep nu een menschenstem uit het bosch. De oude hond stond haastig op. "Dat is de baas, die me roept," zei hij, "en ik wil hem niet laten wachten. Ik zag hem zijn geweer laden, en nu zullen wij beiden voor het laatst het bosch ingaan.
In een gat in eene der planken van de vliering, waar een kwast uit het hout was gevallen, stak zij den hals eener gebroken flesch, zoodanig, dat bij den minsten luchtstroom een allerakeligst huilend geluid daardoor werd voortgebracht, dat, wanneer het hard waaide, tot een gillen steeg, hetwelk voor bijgeloovige ooren als het wanhopig gejammer eener menschenstem moest klinken.
En uit de grootste ging óp het geluid van een menschenstem: «Wij zijn kinderen van één nacht en wij pralen om niet; onder de bloemen die bloeien is geen ons gelijk, ons schoon-zijn is de bloei der begeerte." «En de begeerte is eeuwig," prevelde de afgekeerde bloem.
En Nellie vond het ook zoo naar, dat Moeder niet naar haar kwam kijken. Maar ze viel toch ook gauw in slaap. Ze was moe van 't genieten van al die heerlijkheden. Den volgenden morgen ging 't weer evenzoo. Maar nu begon Nellie het toch wel wat stil te vinden. Hè, wat had ze in lang geene menschenstem gehoord.
Het voordragen van een stuk door één persoon met verschillende stemmen was in het middeleeuwsch Europa niet onbekend; en waarom zou een speelman die nachtegaal en pauw nabootste, ook niet een menschenstem nabootsen? Vooral de Vlaamsche gaai moet "een der meest begaafde en onderhoudende inheemsche spotvogels" zijn.
De cello sprak; 't was innig lijk een zingende menschenstem, 't klonk lijk uit de waterdiepte omhoog, 't Droeg de ijlheid van den hemel en jongheid van de lente, 't Was Beethoven, Benoit, Wagner, Palestrina en Grieg. Zoo dreven ze schoon als in een droom over het water weg, en over het nachtelijke, stille land wandelde de galm van de heerlijkste muziek der aarde.
Het meisje gevoelt, wat ze speelt; haar onberispelijke aanslag en hare vaardigheid komen heerlijk uit, als zij bij het scherzo met het meeste gemak de zwaarste passages overwint. Als een vogel, verscholen in het gebladert, juicht de discant en de basnoten klinken als een menschenstem, die zingt van weelde en van geluk.
Ze liep niet naar het venster, om daar te kloppen. Ze bleef staan, waar de man stond, en ze sprak in menschentaal, en met menschenstem, zoodat vader en zoon haar beide verstonden. "Jijt gij bereid?" vroeg ze zacht en mild. "Nog één jaar." "Jijt gij bereid?" "Ik moet voor mijn zoon zorgen." "Dat behoeft ge niet meer," zeide ze streng.
De Kalif luisterde nu ook en ja: heel duidelijk hoorde hij zuchten en snikken, net of er iemand schrikkelijk treurig was. Een dier kon het niet zijn: 't was sprekend het geluid van eene menschenstem.
Het wordt stiller en luidloozer, geen menschenstem, geen gerucht anders dan dat van de pikkende duif. Dit is zoo een volkomen geluk, een helder gaan van gedachten bij de onbewogen schaduwvormen, in de rust.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek