United States or Uganda ? Vote for the TOP Country of the Week !


Mijn broeder, mijn lieve broeder, uw stem dringt tot in de grond mijns harten!" Met onstuimig geweld rukte hij de helm van het hoofd des zwarten ridders en sloeg hem de armen met liefde om de hals. "De Leeuw, onze Graaf!" was de algemene galm. "Mijn ongelukkige broeder," ging Gwyde voort. "Gij hebt zoveel geleden; ik heb uw gevangenis zozeer betreurd maar nu, o heil!

Over gansch Europa hangt een ratelende donder van haat en wraak, van gekerm en noodgehuil ... over België klinkt een enkele machtige galm ... een galm der liefde. Het is zoo schoon, zoo grootsch, dat het herdenken er van alleen de zenuwen ontstelt en het harte koortsig beven doet!

De eigenaardige galm die door dat zonderlinge gewelf dreunde en 't spreken moeielyk maakte, was daarvan zeker de oorzaak. Maar toen ze weer in de open lucht kwamen, klaagde Jansen over den vreeselyken tocht die hem de oogen vol zand gewaaid had. Zou je wel gelooven, jongeheer, dat ze 'r van tranen? En ik ben moè ook. Ja, ja, ik heb vandaag al wat af gedraafd, en verlang naar 'n zitje.

Maar galm hier en.... hier je hooge sol niet zoo uit, sprak ze. Neem die liever in je middenregister en niet uit de borst. Dan klinkt het veel melodieuser. En heel zacht beginnen, en hier, en hier crescendeeren. En goed gelijk met me blijven op het laatst, met het loopje, je weet wel. Nu... netjes Paul.

Zij slaakte een juichenden kreet, klaar als een gouden galm van geluk, die zich verloor in de lichte lucht. En toen ijlde zij, licht als een nymf, vooruit, ijlde zij, ijlde vooruit, weêrhield de slaven met haar bevelend gebaar en riep, terwijl zij de armen hoog wierp en hare sluiers wemelden om haar rond: Eindelijk! Eindelijk! Mijn bruidegom!

Doe het ergste wat gij kunt, mijn leed zal spoedig voorbij zijn, maar als gij u niet bekeert, zal het uwe nooit eindigen!" Gelijk een galm van hemelmuziek onverwachts in de tusschenpoos van een storm gehoord, veroorzaakte deze ontboezeming een oogenblik van doffe verbazing.

Onder de loge gekomen ontblootten ze het hoofd, bleven een oogenblik als smeekelingen stilstaan en toen zag men den president even overbuigen uit zijn loge, een der twee de hand uitsteken met den hoed naar voren, en weg draafden zij onder een galm van goedkeuringen. «Ze hebben den sleutel, ze hebben den sleutel van de hokken," zei de boer. «En knap gevangen ook," zeide zijn buurman.

Ja, dat was groot, dat was groot, dat stond vast in den dag en in den nacht. En met een opkomend gevoel van kracht boog hij toen de armen vooruit, haalde de longen vol, zijn mond ging open, en toen in eens drong de deun die hem bezeten had, dien ganschen langen en bangen nacht, als een galm van onvernietigbaar leven over zijn lippen en midden op den Dam zong hij: «Wij gaan niet dood."

Het gedruisch begon echter opnieuw, totdat de Voorman of voorzitter met eenen zwaren houten hamer zoo hard op de eiken tafel sloeg, dat de galm als een donder door de zaal dreunde. Elk zweeg en de diepste stilte verving het gerucht. De Voorman of de voorzitter was een Keurman van Hazebrouck met eenen langen sneeuwwitten baard.

De volkeren luisteren met verwondering op den blijden galm, doch begrijpen hem niet. De meesters, de overwinnaars, de verdrukkers hebben het dreigend teeken evenwel verstaan. Sidderend van kommer en wraakzucht, roepen zij elkander toe: "Te wapen, te wapen! naar Vlaanderen!