Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 oktober 2025
Zij meenden het wel niet zoo kwaad met het meesterke, maar het jeugdige bloed, gedrenkt en bedauwd met de frissche Afrikaansche berglucht, prikkelde hen, en de onderwijzer werd dikwijls de dupe van hun grappen. Natuurlijk werden die voorvallen door de aanvallige jeugd uitgegierd van pret, maar het meesterke stond het schreien nader dan het lachen.
»En al kunt ge Waterfontein niet meer uit zijn asch te voorschijn roepen " zeide het meesterke. »Wat bedoelt ge?" vraagde Frits Jansen met groote oogen. »Ik bedoel die brandstichting," zeide het meesterke schoorvoetend. »Wèlke brandstichting?" riep Frits in klimmende verbazing.
»'t Is vreemd, heel vreemd," mompelde Frits. »De post zal misschien nog slecht geregeld zijn," meende het meesterke. »Ze is uitstekend geregeld," zeide Frits. »Licht kan er een brief vermist worden," hernam het meesterke. »Maar twee brieven twee!" zeide Frits: »'t is onbegrijpelijk!" Het meesterke haalde de schouders op; hij begreep het evenmin.
»En gelooft hij aan mijn schuld?" vraagde hij bijna fluisterend. Het meesterke had reeds zooveel van Eliëzer gehoord, dat hij gerust neen durfde antwoorden. »Maar waarom moet ik dat verachtelijk schepsel toch spreken?" vraagde Frits; »voelt ge dan niet, dat het voor mij een pijniging is?" »Het is de eenige manier, om het vreeselijk misverstand uit den weg te ruimen," zeide het meesterke.
Hij heeft het zwakke kloppen van Frits Jansen's hart gehoord, en haast had ik gezegd, dat moeder Jansen bij deze ontdekking niet blijder had kunnen zijn dan het meesterke. De hond kijkt den blanke aan met zijn schrandere oogen. »Toe Sultan," zegt het meesterke, »zoek Eliëzer gauw!"
Hij naderde Frits Jansen tot op vijf passen; toen knielde hij neer, en hief de zwarte armen smeekend omhoog. De jonge Boer echter keerde het gelaat af en staarde naar den anderen kant, van waar een ossenwagen hotsend naderde. »Baas," smeekte de Zoeloe, »Baassie!" »Zie hem aan!" smeekte het meesterke. »Waarom?" vraagde Frits op ruwen toon.
»Ik was zeer bedroefd," zeide het meesterke, »en ik deed mijn best, om God te dienen, maar ik bedierf het elken dag al meer, en ik werd al bedrukter, omdat zoo'n zware schuldenlast op mij drukte, en omdat Gods eer voortdurend door mij werd gekrenkt. Toen riep ik den Heiland aan!" »En kwam er toen uitkomst?" vraagde Frits. Het meesterke schudde het hoofd.
»Wat die weer mag hebben!" meende het meesterke, in het opgewonden gelaat van den Zoeloe starend, doch Frits Jansen lachte en zeide: »Wat heb je, Eliëzer? Heb je dat groote beest van den witmensch weer gezien, waarover jij met het meesterke hebt gesproken?" »Ge bedoelt den vuurwagen," antwoordde de Zoeloe, »doch die zal me niet meer verschrikken.
De Kaffer legde de handen uitgespreid op zijn bonzend hart. »Ja Baas," fluisterde hij. »Gij hebt mij gezien?" De Kaffer knikte bevestigend. »Ik heb een vuurhoutje aangestoken?" »Ja Baas." »Is het niet merkwaardig?" zeide Frits tot het meesterke met nieuw opkomende bitterheid; »ik heb den ganschen dag geen vuurhoutje in mijn zak gehad!"
»En Eliëzer heeft het gezien," zeide het meesterke. »Eliëzer?" vraagde Frits met schrik: »Eliëzer?" »Ja," bevestigde het meesterke. Toen bestierf de wilde lach op Frits Jansen's gelaat, en zijn brandende oogen staarden verbijsterd naar de verte. Plotseling bleef hij, met gekruiste armen, voor het meesterke staan. »Gelooft ge, dat er een God bestaat?" vraagde hij met heesche stem.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek