Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
Charles, Georges en Maurice vertoonen echter niet de minste kwade neigingen. Zij verstaan zich in zooverre onderling, dat een van hen altijd in de nabijheid der moeder is. Een werkelijke genegenheid straalt in hun minste zorgen door. Onwillekeurig echter brengen zij met zich de zorgeloosheid van de buitenwereld, den geur der sigaar, welke zij gerookt hebben, de nieuwtjes welke in de stad rondgaan.
Hetgeen vrij vertaald met verlies van de geestige woordspeling wil zeggen: Ter herinnering aan onze reis door het Oosten, waarbij ik je leelijk den voet heb dwars gezet zonder het te willen. Maurice Maeterlinck. Eén mijner belangrijkste en meest succesvolle tournée's is wel die met #Georgette Leblanc# geweest in de bekende stukken van haar beroemden echtgenoot.
"Wat bewerkt niet het grieksche licht!" roept Maurice Barrès uit; "het maakt iets moois van een stofzuil, die in de verte door den wind wordt opgejaagd...." In het diffuse licht kleuren zich de nevels, die boven de kloven hangen, en de schaduw in de spleten tusschen de rotsen heeft haar eigen tint.
Schaam u over uw raad, Maurice De Bracy. De puinhoopen van het kasteel zullen mijn lichaam en mijne schande bedelven, eer ik mijn toestemming tot zulk een laag, onteerend verdrag geef!" "Naar de wallen dan," zei De Bracy onverschillig; "er is nooit iemand geweest, Turk of Tempelier die het leven minder op prijs stelde dan ik.
De oudste, Charles, werd een hartstochtelijk mechanicus, die zijn geld heeft weggesmeten in dolzinnige uitvindingen. De tweede, Georges, heeft zich laten uitkleeden door de vrouwen. De derde, Maurice, heeft zich door een vriend laten bestelen, met wien hij een theater op zou richten.
"Neen, neen!" hernam Prins Jan ongeduldig; "ik verzeker u, dat hij mij gehoord heeft; en buitendien heb ik andere bezigheden voor u, Maurice; kom hier, laat mij op uw arm leunen." Ze liepen in deze vertrouwelijke houding de zaal op en neder, en Prins Jan vervolgde op een toon van groote vertrouwelijkheid: "Wat denkt gij van dezen Waldemar Fitzurse, mijn waarde De Bracy?
"Ik ben te oud, Maurice, en ik heb eene dochter," antwoordde Waldemar. "Geef haar aan mij, Fitzurse, en ik zal haar met behulp van lans en paard onderhouden, zooals haar rang betaamt," hervatte De Bracy. "Neen," hernam Fitzurse; "ik zal eene schuilplaats zoeken hier in de St. Pieterskerk; de aartsbisschop is mijn gezworen vriend."
"Maar ik kan nooit de ellende en verwoesting vergeten, die uwe razernij heeft veroorzaakt!" vervolgde Rowena. "Laat den teugel los," riep Cedric, nader tredende. "Bij de heldere zon boven ons hoofd, indien ik mij niet schaamde, zou ik u met mijn werpspies aan den grond vastboren; maar wees verzekerd, Maurice De Bracy, dat uw deel in deze schanddaad u duur te staan zal komen!"
"Des te beter," zei De Bracy; "de woeste slaven zullen zich tot den laatsten droppel bloeds verdedigen, liever dan zich aan de wraak der boeren daarbuiten bloot te stellen. Aan het werk dus, Brian De Bois-Guilbert; en levend of dood, ge zult zien, dat Maurice De Bracy zich heden als een man van edel bloed en edelen stam gedragen zal."
»Le Président du Conseil a-t-il tort, a-t-il raison?« vraagt Maurice Barrès zich af, en er zijn er in Frankrijk, die hem daarop zouden willen antwoorden: »Il a raison« en daarbij zouden willen aanvoeren, dat men toch in deze dagen nu Frankrijk en Engeland zijde aan zijde strijden tegen een gemeenschappelijken vijand, niet vergeten moet, dat Jeanne juist tegen de Engelschen gevochten heeft, en dat hoewel zij gevonnist werd door een rechtbank voor het meerendeel bestaande uit Fransche priesters, het toch in de eerste plaats de Engelschen zijn, die hare veroordeeling bewerkstelligd en haren dood veroorzaakt hebben.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek