Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
"Een typische geschiedenis! Wat een zeldzaam exemplaar is die Musette toch! Stel je voor ...." En zij begon te vertellen hoe Musette, na bijna ongenoegen met vicomte Maurice gekregen en zich op weg naar Marcel begeven te hebben, heel toevallig even bij haar opgeloopen was en hier den jongen Séraphin aangetroffen had.
"Het heeft toch ook zijn goede zijde, om arm te zijn!" zeide Maurice met iets van afgunst en droefheid in zijn stem. "O neen," antwoordde Musette; "als Marcel rijk was, zou ik hem nooit verlaten hebben." "Ga dan maar," zeide de jonge man en gaf haar de hand. "Die nieuwe japon staat je heel goed!" "Inderdaad het is of ik er vanochtend een voorgevoel van gehad heb.
"Zal ze bij hem blijven?" vroeg de jonge man zich den geheelen avond af, terwijl hij zich dat vraagteeken als een dolk in zijn hart boorde. "Die arme Maurice!" zeide Musette van haar kant tot zichzelf; "hij vindt dat een beetje kras. Maar ach, de jeugd moet opgevoed worden."
Zoo is het onder de hedendaagsche nederlandsche Israëliten ook wel gebruikelik hunne aloude en eervolle namen Isaäc, Mozes, Levi, enz. waaraan zoo schoone herinneringen verbonden zijn, te verkersteliken, of liever te ontjoodschen, door Isidoor of Isouard, Moritz of Maurice, Lion of Louis van te maken.
"Mijn beste Maurice," antwoordde Musette op vastberaden toon; "je wist wat je aan me hadt voor je me nam, je wist, dat ik vol grillen zit en dat niemand er zich op beroemen kan er één uit mijn hoofd gepraat te hebben." "Vraag me wat je wilt .... maar dat niet," zeide Maurice. "Er zijn grillen ..... en grillen."
Laat ik me naast je warmen, zoo lang het koud is. Je ziet, ik had mijn mooiste japon aangetrokken, om naar je toe te gaan ..... Die arme Maurice kon zich maar niet begrijpen, dat ik naar je toe wilde .... maar ik kon mijn verlangen niet bedwingen .... ik ben op weg gegaan .... Lekker, dat vuur!" voegde zij eraan toe, terwijl zij haar handjes dichter bij de vlammen hield.
#Maurice Maeterlinck# vergezelde ons geregeld en overal waar wij optraden, organiseerde men feesten en soupers hem ter eere. Hij weigerde echter steeds daaraan deel te nemen behalve te Berlijn en te Praag.
"Wel, goede Maurice," hervatte de listige staatsman, "deins niet achteruit als een schichtig paard, zonder vooraf het voorwerp van uw schrik wat van naderbij te beschouwen. Nog maar één dag geleden, en het was uw vurigste wensch, om dezen Richard, man tegen man, in het gevecht te ontmoeten; honderdmaal heb ik u dat hooren wenschen!"
Als ik naar hem toe ga, kan je er tenminste zeker van zijn, dat ik bij je terugkom ..... als je tenminste de deur niet voor mijn neus dicht gooit." "Openhartiger zou je me moeilijk kunnen zeggen, dat je niet van me houdt," zeide de jonge man. "Kom nou, mijn beste Maurice, je bent te veel man van geest om ons in zoo'n ernstige discussie te verdiepen.
Toevallig kwamen wij dien middag bij Café de la Paix #Tristan Bernard# tegen en hoe ik er bij kwam, weet ik zelf niet, bij zijn vraag wie deze heer met zijn gitzwarten vollen baard was, antwoordde ik: #Maurice Barrès#. Maurice Barrès, van de Académie, kent U die ook al! Ik heb veel van hem gelezen, zou ik hier ergens zijn portret kunnen koopen? Dat denk ik wel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek