Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 24 juni 2025


»Dat brengt me volstrekt niet in verlegenheid," antwoordde de ingenieur en 'k moet zeggen, dat Maucler volkomen gelijk heeft." »Als dat dan zoo is," riep kapitein Hod uit, »waarom maak je dan spoorwegen?" »Om u, als u haast hebt, kapitein, instaat te stellen u binnen zestig uren van Calcutta naar Bombay te begeven." »'k Heb nooit haast!"

»Mijnheer Maucler," richtte zich de sergeant Mac Neil tot mij, »dat doet me denken aan de laatste dagen van Maart, toen sir Hugh Rose, met een batterij van slechts 2 stukken, bres trachtte te schieten in de omheining van Lucknow. Er waren zestien dagen verloopen, sedert we de Betwa waren overgestoken en sedert zestien dagen waren de paarden geen enkele maal onttoomd geweest.

»Mijn schuld?" antwoordde de oppasser, die niets in zijn schik was over deze onverwachte opmerking. »Ongetwijfeld, Fox," hernam de sergeant. »De karabijn, die je mijnheer Maucler hebt overhandigd, was slechts met hagel No. 6 geladen!" En Mac Neil liet de tweede patroon zien, die hij uit het geweer gehaald had waarvan ik me bediend had. Zij bevatte werkelijk niets anders dan patrijzenhagel.

Nogmaals had de nabob dien naam, den geduchtsten onder al de namen, die in den opstand van 1857 zulk een bloedige vermaardheid verwierven, den veroveraars van Indië als een laatste uitdaging voor de voeten geworpen! »Komaan, mijn waarde Maucler," voerde de ingenieur Banks mij te gemoet, »je vertelt ons niets van je reis! 't Is alsof je Parijs nog niet verlaten hebt! Hoe bevalt het je in Indië?"

Toen het diner was afgeloopen, stapte kolonel Munro, in plaats van zijn gewoon middagdutje te doen, de trede van de veranda af, deed eenige schreden op den weg, sloeg er een laatste maal een langen blik op en zeide, zich naar ons omkeerende: »Banks, Hod en gij ook Maucler, zoudt gij me willen vergezellen tot de eerste huizen van de kantonnementen?"

»Wat!" antwoordde ik, »zou een priester minder streng geweest zijn dan zijn eigen geloovigen?" »Mijn waarde Maucler," antwoordde Banks, »er is geen gestrengheid bestand tegen het aanbod van eenige ropyen en de brahmanen moeten immers toch ook leven!"

Als je dat ziet, Maucler, zullen de wonderen van de vallei van den Ganges je niet berouwen!" »'k Zal in uw gezelschap nergens berouw over hebben, mijn waarde kapitein," antwoordde ik. »En toch," zeide Banks, »zijn er in het noordwesten nog andere zeer belangrijke steden, Delhi, Agra, Lahore." »Wel, vriend Banks," riep Hod uit, »wie heeft ooit iets bijzonders gehoord van die ellendige gehuchten!"

»De nabob bewoonde toen, op tien mijlen van Cawnpore, zijn kasteel van Bilhour en sedert lang veinsde hij in de beste termen met de Europeanen te leven. »Ge weet, waarde Maucler, dat de eerste beginselen der omwenteling zich te Mirat en te Delhi voordeden. De tijding er van kwam den 14n Mei te Cawnpore aan. Dienzelfden dag toonde het 1e regiment Sipayers vijandige neigingen.

Je gaat toch mede, Maucler?" vroeg kapitein Hod, zich tot mij wendende. »Ja zeker." »En gij, Banks?" »Ik ook," antwoordde de ingenieur, »en 'k denk dat Munro zich bij u zal voegen, zooals ik het doen zal... als liefhebber!" »Nu, mij wel!" antwoordde kapitein Hod, »als liefhebbers, maar dan toch als goed gewapende liefhebbers! Men kan daar moeilijk gaan wandelen met een rotting in de hand!

De ingenieur bracht hem tot bedaren; daarna, op ernstiger toon zich tot sir Edward Munro wendende, zeide hij: »Edward, als ik een rollend huis ter uwer beschikking stel, als ik over een maand, zoodra het seizoen er geschikt toe is, je kom zeggen: Daar is je kamer, die zich zal verplaatsen en gaan zal waarheen je wilt, daar zijn je vrienden, Maucler, kapitein Hod en ik, die niets liever willen dan je vergezellen op een tocht door het noorden van Indië, zal je me dan antwoorden: Laten we vertrekken, Banks, laten we vertrekken, en dat de God der reizigers ons bescherme!"

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek