Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
De drie leden der Gun-club keken elkander een oogenblik aan. Maston sprak eerst: »100,000 kilo." »Neen, 250,000," zeide de majoor, wien Maston beantwoordde met den uitroep: »400,000." Elphiston beschuldigde ditmaal zijn ambtgenoot niet van overdrijving.
»En hoe nu?" vroeg de generaal. »Zult gij aan uw projectiel, een doorsnede van 60 voet geven?" »Neen." »Dan de lichtsterkte der maan verhoogen?" »Juist." »'t Is sterk," riep Maston uit. »'t Is eenvoudig," antwoordde Barbicane. »Indien ik de lucht verdun, de lucht namelijk door welke het licht der maan heendringt, heb ik immers de lichtsterkte verhoogd?
Daar was niets op te zeggen. Maston had gelijk. »En toch blijf ik bij de hoeveelheid kruit," zei de voorzitter. »Bedenkt, 800,000 kilo kruit leveren 6 milliard liter gas. Hoort gij wel! Zes milliard." »Maar hoe dan?" vroeg de generaal. »Dat is zeer eenvoudig: de hoeveelheid kruit te verminderen, maar dezelfde kracht te behouden." »Goed, maar hoe?" »Ik zal het u zeggen."
Daarom onderzocht Michel Ardan elken morgen buizen en kranen, de hitte van het gas volgens den pyrometer regelende. Alles ging goed en de reizigers volgden het voorbeeld van Maston, die in het projectiel een eerbiedwaardigen buik had gekregen. 't Was als zaten zij, gelijk jonge hanen, in het mesthok.
Al die uitroepingen en nog vele anderen moesten dienen om den indruk te kennen te geven, dien dit telegram maakte, zoodra het, eenmaal door de gedienstigheid van verbaasde telegrafisten »in vertrouwen" verhaald, zich als loopend vuurtje, inderdaad, »als een bliksemstraal" verspreid had. Maston alleen zei: »Een diepe gedachte!"
Ze te hanteeren is niet zonder gevaar, want op de diepte van 20,000 voet en bij zulke geweldige drukking staan zij bloot aan breken en dit is een van de verschrikkelijkste gevolgen. Maston, Blomsberry van de Gun-club en de ingenieur Murchison namen plaats in de duikerklok, van de luchttoestellen voorzien.
»Gelijk heb je!" riep kolonel Blomsberry uit. »Toen was het leven, nu is het dood zijn, hier te Baltimore," want daar was de Gun-club gevestigd. »En dan geen vooruitzicht," voegde de stoutmoedige Maston er bij, terwijl hij met zijn ijzeren haakje aan zijn getah-pertja schedel krabde. »Geen wolkje aan den hemel!
Maston zou kort wezen hij zeide het zelf en de gewone, stoffelijke, moorddadige projectielen op hun plaats laten, om de beteekenis van het projectiel in hare hoogste vormen op te vatten: het projectiel was voor hem de meest sprekende uitdrukking van 's menschen macht; het was van een alomvattende beteekenis. »De Schepper," meende hij, »heeft de sterren en planeten voortgebracht, de mensch het projectiel, dien vertegenwoordiger van het krachtsbegrip, vertegenwoordigende de verschijnselen aan den sterrenhemel.
»Hoe het zij," sprak Maston weder, »als men mij geen gelegenheid geeft om mijn nieuw mortier op waardige wijze te beproeven, neem ik mijn ontslag als lid der Gun-Club en ga mij levend begraven in de Arkansas." »Dan volgen wij u!" riepen allen tegelijk uit. Den anderen morgen ontvingen de leden het volgend briefje: Baltimore, 3 October.
In het kort, wij hebben eenvoudig het gewicht der projectielen uit de tijden van Murad II en de Maltheser ridders te vertienvoudigen." »Goed en wel," hernam de majoor, »maar van welk metaal wilt gij het projectiel maken?" »Eenvoudig van gegoten ijzer," antwoordde generaal Morgan leuk weg. »"Dat's te gemeen voor een gezantschap naar de maan," vond Maston.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek