Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
»Mijn waarde kameraden," sprak hij bedaard. »Ik ga uit van het beginsel, dat de weerstandbiedende kracht van ons onder de opgegeven voorwaarden vervaardigd stuk onbeperkt is. Daarom misschien zal ons geacht medelid Maston er zich over verbazen stel ik voor zijn 400,000 kilo te verdubbelen." »En dus, 800,000?" vroeg Maston, van zijn stoel opspringende. »Zeker."
Nog eer hij van bed was, stortte iemand de kamer meer binnen dan hij er in stapte. 't Was de secretaris der Gun-club, vriend Maston. »Gisteren avond," stootte deze hijgende uit, »is onze voorzitter in 't openbaar beleedigd. Hij heeft zijn partij uitgedaagd, 't is niemand anders dan kapitein Nicholl. Dezen morgen vroeg vechten zij in het bosch Skerman, ik heb dat uit den mond van Barbicane zelf.
Hier een rots, daar een heuveltje, hielden zij voor het projectiel, maar gedurig ontdekten zij hun dwaling en zij werden wanhopend. »Maar waar zijn zij toch? Waar zijn zij?" riep Maston. En de arme man riep met luider stem: »Nicholl! Barbicane! Michel Ardan!" alsof zijn ongelukkige vrienden hem hadden kunnen hooren of antwoorden!
Voorts wanneer zelfs het projectiel naar de oppervlakte der zee zou geheschen zijn, hoe zou het er met de drie reizigers uitzien? Hadden zij den schok weerstaan, dien 20,000 voet water misschien niet geheel hadden kunnen breken? Doch praten en bedenkingen baten niet er moesten onverwijld spijkers met koppen worden geslagen. Maston zweepte de werklieden dag en nacht voort.
Na den inwendigen mensch behoorlijk te hebben versterkt, opende de voorzitter de beraadslaging met een lofrede op de wetenschap der ballistiek, dat wil zeggen: der beweging van voorwerpen, die uit eenig voorwerp, met behulp der kracht van zekere voorwerpen, in de vrije lucht worden afgeschoten. »De ballistiek! De ballistiek!" riep Maston uit.
Michel Ardan bood zich aan tot de proefneming, maar Maston Stond er op, dat hij daarmede zou worden begunstigd. »Daar ik nu toch niet kan meegaan," verklaarde hij, »mag ik toch wel een dag of acht in het projectiel doorbrengen." Het zou niet heusch zijn geweest, dit den verdienstelijken secretaris te weigeren. 't Gebeurde dan ook.
Drie leden, grondige kenners van het vak, maakten met den voorzitter de commissie uit: generaal Morgan, kolonel Elphiston en Maston. De laatste zou de functiën van secretaris en rapporteur op zich nemen; aan den voorzitter werd zoo noodig een beslissende stem toegekend. Reeds den 8sten October vergaderde de commissie ten huize van Barbicane, Republican-street 3.
»Was mijn stuk maar niet gesprongen!" klaagde Maston, »dan zoudt ge wat anders gezien hebben." »Nu ja," merkte de voorzitter aan; »het is gesprongen. Wij hebben dus een snelheid van 800 yard per seconde, die moet dus vertwintigvoudigd worden. Hoe daarover zullen wij in een volgende zitting handelen. Ik stel nu de vraag aan de orde, welke afmetingen het projectiel moet hebben.
»Beter is het zeker," meende de ingenieur Murchison, »maar wij hebben werktuigen genoeg om het water weg te werken." »Toch moeten wij een honderd voet of wat boven den waterspiegel der zee zijn; in allen gevalle zou ik gaarne de eerste spade in den grond steken," sprak Barbicane. »En ik de laatste," riep Maston levendig uit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek