Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
"En wat denkt gij wel van de acteurs," viel de markies hem in de rede, "die zullen het zeker wel heel hard te ontgelden hebben, daar gij de vrouwen niet eens spaart". "Neen," antwoordde Pompeio, "ik heb eenige jonge acteurs gezien, die wel wat belooven en ik ben vooral zeer tevreden over dien dikken tooneelspeler, die de rol van Dido's eersten minister heeft gespeeld.
Dat ge nu alles weet van mijn paleis sedert de markies dood is, spreek ik vrijer van mijn paleis, ook al toeft de markiezin nog beneden van mijn heerlijke kamers, mijn hangenden tuin met sentimentvollen kloostermuur van mijne gele rozen en goudvischjes, van mijn portier Antonio in sombere livrei en met eerbiedig beleefden groet en glimlach.
Een kunstenmaker, die er een paar van hem kocht, behaalde er op de kermis te Guibray veel succes mede. Een ander onderzoeker, de markies de Baqueville, maakte zich een paar groote vleugels, zooals de engelen er gewoonlijk mede afgebeeld worden. Hij beweerde, dat hij daarmede de Seine van den eenen oever naar den anderen zou kunnen overvliegen.
Den vorigen dag was juist de markies daar gekomen om den nacht bij haar door te brengen en had in haar huis stil een bed laten gereed maken en een heerlijk avondmaal. Maar toen alles klaar was en zij niets anders wachtte dan de komst van den markies aan het avondmaal, kwam er een knecht aan de deur, die berichten bracht aan hem, welke hem dadelijk dwongen te paard te stijgen.
Indien een sluwe lezer, die zich de samenkomsten herinnert, die ik te Granada met Laura had, toen ik secretaris was van den markies de Marialva, mij misschien er van mocht verdenken dien heer de eer te willen betwisten van het vaderschap van Lucretia, dan moet ik hem tot mijn schande doen opmerken, dat zijn vermoeden ongegrond is.
"Mijn plaats zou zijn tusschen Gilles de Retz en den markies de Sade." Ik heb er vrede meê. Ik gevoel geen lust mij te beklagen. Een van de vele lessen die men in de gevangenis leert, is dat men best doet de dingen, nu en altijd, te nemen voor wat zij zijn.
De markies keerde zich om, en antwoordde droog: "Monseigneur, ik heb mijn armen." "Geef ze mij," hernam de bisschop. Op zekeren dag hield hij in de kathedraal de volgende preek: "Geliefde broeders, goede vrienden!
Wat? vroeg zij, zacht weenend. Dat ik je een oogenblik heb angstig gemaakt? Zij knikte, wankelend opstaande, doodmoê, huiverend. O ja, je hebt me wel even laten ontstellen ... Je moet het nooit meer doen, nietwaar ... Neen, murmelde hij. Hij kuste hare hand: eene liefkoozing, waaraan zij gewoon was, een geur van hoffelijkheid als van een achttiend'eeuwschen markies, en hij ging. Zij bleef alleen.
De jeugd was een bloementuil; ieder jongeling gaf zijn leven voor een sering of roos; ieder krijgsman was herder; en zoo men toevallig ritmeester der dragonders was, vond men middel Florian te heeten. Men wilde fraai zijn. Men tooide zich met kant en purper. Een burger geleek een bloem, een markies een edelgesteente. Men droeg geen souspieds noch laarzen.
De minister was niet weinig verheugd met dit antwoord en het latende voorkomen als een bevel van den vorst, haastte hij zijn dochter uit te huwelijken aan den markies de Toral. Dit huwelijk verbitterde de markiezin van Corpio en hare familieleden. Maar men kon niets daaraan veranderen en de bruiloft werd met allerlei feesten gevierd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek