Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Mina Daubenheim had het rijtuig toch gezonden, ondanks de afwijzing van Claudine, en zóó vroeg zelfs, dat deze, die er bezwaar in zag de beleefdheid af te wijzen en evenzeer schroomde die mooie ongeduldige paarden te laten wachten, zich maar haastig in hare mantille gewikkeld had, en de verdere zorg voor het diner van haar vader aan haar dienstmeisje had overgelaten, want de oude heer was definitief bij zijn voornemen gebleven om niet mee te gaan, en Claudine had, zooals wij weten, hare redenen om dat slechts flauwtjes en alleen voor de leus te bekampen.
In den beginne bewaarde de zigeunerin het zwijgen, maar in de Slangenstraat u kent haar, zij verdient haar naam wel door de kronkelingen die zij maakt begon zij haar mantille op haar schouders te laten vallen, om mij haar verleidelijk gezichtje te laten zien en, zich zooveel mogelijk tot mij keerend, zeide zij: Waar voert u me heen, meneer de officier?
Lillas, zeide zij, zoodra ze mij zag, ik voer vandaag niets meer uit. Morgen is weer een dag . Komaan kameraad, laat ons gaan wandelen. Zij hield haar mantille voor haar gezicht en we waren op straat, zonder dat ik wist waar ik heenging. Mademoiselle, zeide ik, ik geloof dat ik u moet bedanken voor een cadeau, dat u mij zondt toen ik in de gevangenis was.
Je ruimnaald! riep ze lachend. Wel, wel, maakt meneer kant, dat hij naalden noodig heeft! Iedereen die er bij stond begon te lachen; en ik voelde dat ik een kleur kreeg en bleef met den mond vol tanden zitten. Kom, mijn hart, hernam zij, maak mij zeven el zwarte kant voor een mantille, schat die je bent!
»Ik zal zoo vroeg komen als ik kan, Mina! maar...." »Wanneer wilt gij dan het rijtuig hebben?" »Voor 't rijtuig dank ik je, Mina! Vader is vandaag wat.... onlustig en.... laat zich excuseeren, en ik kan heel goed loopen." »Maar, beste Claudine! als gij toch gekleed zijt voor het diner!" »O, dat doet er niet toe, ik ben zóó niet gekleed of ik kan met de mantille om wel over straat gaan." »Precies!
Daar het onmogelijk zou zijn geweest bezweringen te doen in de drukste straat van Madrid, werd er voor den volgenden dag een afspraak gemaakt. Niets is gemakkelijker dan den ontrouwe weer aan uw voeten te brengen, zeide de gitana. Heeft u bij geval een zakdoek, een sjerp, een mantille, die hij u gaf? De dame gaf haar een zijden halsdoekje.
De dame sloeg haar mantille op en toonde den kinderen een klein Christusbeeld, rijk versierd met ringen, en een gouden kroon op het hoofd en gouden schoentjes aan de voeten. "Hier is het," zei ze. "Ik heb het meegenomen om het je te toonen." De kinderen waren opgetogen. Eerst vouwden ze hun handjes voor het ernstige gezicht van het beeld, toen wierpen zij het kushandjes toe.
't Was getooverd, maar zelfs onder dit gesprek door heeft Louise de laatste hand aan haar sortie kunnen leggen. "Ei zoo, heb jelui de rollen al verdeeld?" vraagt mevrouw Armelo, die Louise straks met haar simpel stroohoedje op, en een pakje onder de eenvoudige mantille verborgen, aan de zij van Thomas de woning ziet verlaten: "Moeten er nog meer in den arm worden genomen?
Er lag een nieuw donkerbruin kleed op den vloer en de trekgordijnen voor de vensters waren gloednieuw. Betsy legde hoed en mantille ter zijde. Hadden kennissen uit Osterwolde haar hier ontmoet, zij zouden eene merkwaardige verandering in haar voorkomen hebben ontdekt. Haar oogopslag was zachter en vriendelijker geworden, zoodat hare mooie blauwe oogen beter uitkwamen.
In de zeden van het volk, in de dansen, spelen en in de kleeding der Spanjaarden is eveneens, in de eene provincie minder, in de andere meer, veel Oostersch of Arabisch achtergebleven. De mantille en de sluier, waarmede de Andalusische schoonen zoo gracieus weten te coquetteeren, zijn b.v. geheel aan Afrika ontleend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek