Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Dank u! sprak hij ontroerd en drukte hare hand. O, u mag het wel apprecieeren! riep zij quasi luchtig uit, een weinig ter neêr gedrukt door hare deemoedigheid. Weet u wel, dat ik zeker drie kwartier bezig ben geweest die munten in mijn haar te arrangeeren? En nu is het voor niets! Ik apprecieer wat u doet! Ik verzeker u, dat ik het apprecieer! betuigde hij ernstig. Oom Daniël kwam binnen.
U geheugt, wat 's menschen geest ontweken, In golven wegdreef, die geen oog vervolgen mag, Geen kracht te rug brengt met den weggevloten' dag.
Men zet het hoen met het hart en de maag er bij, in het water op: men voegt er een weinig zout bij en laat het dan op een levendig vuur koken, schuimt het, giet den bouillon door eene zeef, doet er wat gebrand meel en eene kluit boter ter grootte van een kippenei in en kookt ze dan, goed toegedekt, zacht maar onafgebroken, gedurende 3 uren, de lever mag alleen de laatste 5 minuten medekoken.
D. Vr. Waerom noemt gy dit gedirte den wolf der byen? M. A. Dit gedirte wordt genoemd den wolf, omdat het mit geenen anderen naem bekent is. Evenwel mag het mit regt den wolf der byen genoemt worden, want den natuerlyken wolf en kan onder de schapen, so groete schaede niet veroorsaeken als dit gedirt onder de byen. D. Vr. Hoe sal men dit gedirt kennen?
»Wat mag dat toch zijn, vader?" vroeg miss Alice, die angstig luisterde. »Ik weet het niet, mijne dochter," antwoordde Master Walter Stannard. »Ik ook niet," zei James Burbank zeer ongerust. »Mij dunkt, het is vreugdegejuich," zei Edward Carrol. »Ja, het zijn vreugdeschoten, het is het geknetter van vuurwerk," zei Walter Stannard. »Zouden er slechte tijdingen zijn?" »Wie weet!"
Toen werden al de anderen bang en zij verzochten hem den stam te openen en haar zuster vrij te laten; op haar beurt beloofden zij, dat zij hem alles zouden geven, wat hij mocht vragen. Toen sprak de prins: "Ik verlang niets anders dan dat ik mijn oogen mag behouden en dat gij het gezicht teruggeeft aan den armen, ouden man."
"Heer Onderschout!" zeide eindelijk Deodaat, den ambtenaar ter zijde trekkende, "ik mag u in dezen niets voorschrijven: maar een goeden raad wil ik u geven: bezin eer gij begint. Gij weet welk belang er de Graaf in stelt, de gemoederen in Friesland te winnen. Eene onvoorzichtigheid zoude aanleiding tot nieuwe onlusten en oorlogen kunnen geven." "Met dat al...." hernam de Onderschout.
Voor sterke, levendig gevoelende persoonlijkheden, werd de verzoeking van een anderen aard, om gesteund door den in een dieperen zin waren levensregel: "Alle Schaffenden sind hart", ruwheid en hardvochtigheid te verdedigen; zelfgenoegzaamheid of koelheid, listen en driften uit zijne bloedsmenging voortkomende, te gaan beschouwen als een belangrijk gedeelte van hunne persoonlijkheid; een woeste grond, die niet mag worden ontgonnen, maar die er, in tegendeel, voor bewaard worden moet misschien zijn oorspronkelijke wilskracht te verliezen, of zijne scheppings- en daadkracht te dòen verminderen.
"Kom, lief jong mensch, zei ze, kom, schik aan 't vuur, en warm en droogje wat, ik zal Koffy koken; maar je bent, of je de koorts op 't lyf hebt." Zy ging met de kaars in 't voorste vertrek, en hadt een glaasje in haar hand, "daar, zei ze, Juffrouw, drink dat uit, ik mag niet zien, zo als je beeft." Ik deed het. Zy kreeg een tafel met kopjes, en, zo dra 't water kookte, dronken wy Koffy.
En hij strekte weer zijn hand naar het geld uit. "Wat is dat?" vroeg hij verbaasd, terwijl hij op de tafel rond tastte, "waar is het gebleven?" Het geld was verdwenen. "Een fatsoenlijk man mag zich onder geen voorwaarden tot zulk een misdadigen minnehandel leenen," had Marcel gezegd. "Mijn geweten en de moraal verbieden mij de huur aan dezen wellustigen kerel in handen te geven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek