Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 oktober 2025
Zij wenkte Klaas, die onmiddellijk den slinger van het orgel in rust bracht, en samen vervolgden zij met meer dan gewonen spoed hun tocht. Zij liepen zelfs zonder te spelen verscheidene huizen voorbij, en verdwenen in een achterbuurtje. Jantje was echter boos en begon luidkeels te schreeuwen.
Wie durft die achtbare madam Van Laer met papier werpen? EDWARD, roepende. Frans heeft het gedaan, meester! Hij heeft gezegd: zie, dat is een' kokarde op haren zomerhoed! DE MEESTER, Frans bij den kraag naar de deur slepende. Hier gij, schelm! De deur uit, deugnietenkind! FRANS, buiten luidkeels schreeuwende.
Welaan mijne heeren, laten wij hier zweren dat wij nooit die schooiers zullen dienen; laten wij dit zweren bij den Styx!" Wij juichten hem luidkeels toe en met het glas in de hand, zwoeren wij dezen koddigen eed. Wij bleven zoolang aan tafel totdat het onze meesters behaagde heen te gaan. Het was middernacht, wat mijn kameraden als een buitengewone matigheid voorkwam.
Dat was geen jonge arend, die luidkeels om zijn onbekende wijfje riep of voor het eerst van zijn leven die prachtige spiraal vlucht probeerde. 't Was evenmin een der twee koninklijke vogels die ik al weken lang had gadegeslagen en nagegaan, en wier nest met jongen ik ten langen leste ver weg op een rotsklip had ontdekt.
Vaders en moeders zeggen kleinen van 5 of 6 jaar voor, opdat ze mede kunnen zingen; en heel wat kinderstemmetjes, op de scholen met woorden en melodie vertrouwd gemaakt, zingen luidkeels mede.
"Pam pam pam pampel?" riep Bill, terwijl hij uitbarstte in een schaterend gelach. "Heavens! Wat een naam is dat? Wie kan zulk een naam over zijn lippen krijgen. Pam pam pam hoe was het ook al weer? Ik dien het woord nog eens te hooren, eer ik het nazeggen kan." "Mr. Pampel," herhaalde de opzichter; en nu begonnen allen luidkeels met Humply-Bill mee te lachen.
Als daarna het uur van uitspanning kwam, gingen wij beiden uit; wij kozen de lommerrijke lanen van de Alster en begaven ons gezamenlijk naar den ouden geteerden molen, die zich zoo goed voordoet aan het uiteinde van het meer; onderweg keuvelden wij, elkander bij de hand houdende; ik vertelde haar allerlei, waarover zij luidkeels lachte; zoo kwamen wij aan den oever der Elbe en na de zwanen, die tusschen de groote witte plompen rondzwemmen, goeden nacht gewenscht te hebben, keerden wij per stoomboot naar de kaai terug.
De wacht werd opmerkzaam, en de hoofden richtten zich op. Twee achter elkander verbrijzelde straatlantaarns, het luidkeels gezongen lied, dit was te veel voor de beschroomde bewoners dezer straten, die slapen willen voor dat de zon ondergaat, en die zoo vroeg den domper op hun kaars zetten. Sedert een uur maakte de straatjongen in deze vreedzame wijk het geraas van een vlieg in een flesch.
In zijne uitgestrekte hand droeg hij eene lange speer met eene bloedige punt, waarvan de roode droppels omlaag vielen op de mouw van den drager. Op het zien van de lans begonnen alle aanwezigen luidkeels te jammeren en te weenen en hun geweeklaag verstomde eerst, toen de knaap, na de lans langs de vier muren te hebben gedragen, weer met zijn vreemden last uit de zaal verdween.
Wel holde ik hem na; maar hij was mij te rap met zijne hielen. Gevlogen! »Ik echter, met het kruis in top, stapte den weg op, en over de nieuwe brug huiswaarts. Luidkeels hief ik aan, dat het galmde tusschen de rotsen: »Te Deum laudamus!".... En wonderlijk! ik zag hoe het plotseling lichter geworden was om mij heen. Ik zag dat de sterren mij bestraalden!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek