Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Plotseling werd hij opgeschrikt door een jonge vrouw, die luidkeels riep: »O, mijn broertje!« En nauwelijks had hij opgekeken om te zien, wat dat beteekende of hij werd vastgegrepen door een paar armen, die zich stijf om zijn nek wrongen. »Schei uit!« zei Oliver en trachtte zich los te rukken. »Laat me los! Wie ben je? Waarom hou je me vast?«
Jongens ventten rond met dagbladen en riepen luidkeels het nieuws van den dag. Zijn we nu op goeden weg? vroeg Goedele. Ginder is de brugge. Bij de vaart werd-het stil. De luie schepen lagen vast tegen de kaaien en donkere mannen losten de koolvracht.
En toen zij vernamen, dat de vangst voorspoedig was geweest, meesmuilden zij in hun ruwen baard en wreven zich de handen van genoegen bij de gedachte aan de poets, die zij den Overste gingen spelen. En Jan Slob lachte luidkeels en trommelde genoeglijk met zijne vingers op zijn dikken buik. Hij had schik in de zaak.
De gevangen vorst begon luidkeels te lachen, en toen de soldaten hem naar de reden zijner vroolijkheid vroegen, die zoo weinig strookte met den ongelukkigen toestand waarin hij verkeerde, antwoordde hij hun: "Dezen morgen nog beklaagde zich de intendant van mijn huis, dat driehonderd kameelen niet voldoende waren om den voorraad mijner mondbehoeften te vervoeren.
Toen hij evenwel die meening in tegenwoordigheid van James Hilton uitte, begon deze luidkeels te lachen. "Gij gelooft dus dat er geen leeuwen zijn?" vroeg hij, toen zijne lachbui over was. "Dat komt daar vandaan, dat gij er niet op geoefend zijt om ze te zien." "Mooi zoo! Een leeuw te midden van die kale vlakte niet zien!" antwoordde Cyprianus op spottenden toon.
Wanneer dan de schrijver den volgenden dag op het vastgestelde uur deftig en met afgemeten passen zijn manuscript opgerold in de rechterhand zich naar den schouwburg begaf, stond het publiek aan weerszijden van den weg "en haie" opgesteld. Zoodra Ibsen zijn stuk afgegeven had en huiswaarts keerde, begonnen de toeschouwers, die tot nog toe zich kalm hadden gehouden luidkeels te juichen.
Voorafgegaan door een twintigtal ruiters, die met witte zakdoeken wuifden, een witte cocarde droegen en luidkeels: "Leve de Bourbons!" riepen, een kreet, die aanvankelijk slechts verbazing wekte, de Bourbons waren reeds zooveel jaren geleden verdwenen en die in de voorsteden met een daverend Vive l' Empereur! werd beantwoord, trokken de bondgenooten met keizer Alexander aan de spits Parijs binnen.
Hij zag haar niet aan, maar ging voort met groote passen door het water te stappen, terwijl de zee hen tot aan de borst steeg. De gansche toestand kwam haar zoo grappig voor, dat zij niet kon laten luidkeels te lachen. "Komaan, zwijg liever", hernam zij op heel natuurlijke toon, hem tevens een tikje op den schouder gevende. "Wees verstandig en val vooral niet om!"
Het was eigenlijk mijnheer du Bessy, die hem wekken kwam, en dat zal niemand verwonderen, daar men weet hoe dikke vrienden deze elegante erotiekers geworden waren. Nadat mijnheer du Bessy zijn voornamen vriend luidkeels uit zijn slaap geroepen had, gaf de genadige Florjan dadelijk lucht aan zijne heerlijke ziel.
Maar verder ging de zoogenaamde hulp niet; de soldaten beletten niet, dat "velen erbarmelijk werden mishandeld, in den modder geworpen, geschopt en sommigen licht gekwetst. Gods volk, ook de niet-gescheidenen, stond op straat luidkeels te weenen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek