Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 oktober 2025
Sylvius Hog nam den tijd niet meer om den brief ten einde te lezen. Hij ontvouwde het document en bekeek het.... Het was een loterijbriefje, dat het nummer 9672 voerde. Op de keerzijde daarvan stonden de navolgende regels, die, hoewel door het zeewater half uitgevlakt, toch nog te lezen waren »den 3den Mei. »Waardste Hulda!
»Ik vraag niet!...." »Niet?" »Neen, ik eisch!.... ik wil!...." »Wat durft ge zeggen!" »Ja, ik eisch!.... ik wil dat loterijbriefje!" »En welk recht hebt gij," riep Joël Hansen vertoornd uit, »gij, die voor ons een vreemdeling zijt, zoo boud te spreken in het huis mijner moeder?"
»Kon het bod van Sandgoïst ernstig van de hand gewezen worden, die toch, alles goed en wel beschouwd, een prijs van vijftienduizend mark betaald heeft voor den afstand van een loterijbriefje, welks waarde geen enkelen redelijken grond heeft. Ik vraag het u andermaal: moest dat bod geweigerd worden?" »Ja en neen, vrouw Hansen." »Het antwoord op mijne vraag kan niet ja en neen zijn.
»Juist, ziet ge.... Die zaak van dat loterijbriefje...." »Dat was mij door het hoofd gegaan, mijnheer Hog." »Maar mij niet, mijnheer Benett," antwoordde Sylvius Hog met een opgeruimden glimlach. »En hoe maken het die brave lieden te Dal, met wie gij kennis hebt aangeknoopt?" »Zeer goed, mijnheer Benett, ik dank u voor uwe belangstelling.
»Het is een heele som, dat moet gij bekennen." »Ja, waarlijk eene heele som." »En geboden, waarvoor?" »Voor een nummer, dat mijns inziens niet meer kans heeft dan elk ander." »Voor een dwaalbegrip!" »Voor eene bijgeloovigheid!" »Alsof de aanraking van de stervende hand van Ole Kamp dat loterijbriefje meer geluk zoude aanbrengen!" »En toch heeft Van der Bilt...." »Van der Bilt?"
»Ja, de rijke Van der Bilt van New-York dertigduizend mark geboden!" »Is hij bezeten?" »En de heeren Baring van Londen zijn tot veertigduizend mark gegaan!" »Och, kom! Ongeloofelijk!" »De heeren Rotschild van Parijs hebben zestigduizend mark geboden!" »Zestigduizend mark voor een loterijbriefje. Het is waarlijk al te dwaas!" »Het is niet dwaas!" »Niet?" »Neen!
Maar hoe het ook zij, Hulda sloeg alle aanbiedingen, hoe voordeelig ook, van de hand, wat de bitterste verwijtingen van den kant harer moeder uitlokte. »En als ik u nu eens gelastte dat loterijbriefje af te staan!" zeide zij op zekeren dag tegen hare dochter. »Ja, als ik u dat nu eens gelastte, wat zoudt gij dan doen?"
Het was gedurende dit korte tijdsbestek, dat de stuurman Ole Kamp de bekende weinige regels geschreven had. Op het bewuste loterijbriefje had hij een laatst vaarwel aan zijne bruid gekrabbeld, daarna had hij dat stukje papier in eene flesch gesloten en die in zee geworpen. Het grootste gedeelte van de bemanning der Viken was omgekomen bij den vreeselijken schok.
Zouden zij durven belijden, op welke onverantwoordelijke wijze vrouw Hansen, hunne moeder toch, met hunne belangen, met hunne toekomst omgesprongen had? Wat zal Sylvius Hog gaan denken, als hij vernemen zal, dat het loterijbriefje van Ole Kamp zich niet meer in handen van Hulda bevindt?
»Wanneer Ole Kamp teruggekeerd was van zijne zeereis," antwoordde vrouw Hansen, »zou hij in de gegeven omstandigheden, niet geaarzeld hebben, om zijn loterijbriefje aan Sandgoïst af te staan." »Dat is zeer goed mogelijk," hernam Sylvius Hog, »maar hij alleen was rechtens bevoegd die wijziging in zijne wilsbeschikking te maken." »Tu, tu, tu! Hij is dood!" »Maar, als hij eens niet dood was?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek