Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
Ik zit ten minste heelemaal in de zon! meende Lili, zich in de rozige schaduw van haar en-tout-cas verbergend, en zij keek verontwaardigd naar Paul, die, het hoogst en in veel schaduw zoo lang als hij was, neêrlag, het hoofd zalig in een uitgespreiden zakdoek verbergend. Chut Lili, niet spreken slapen! fluisterde hij, met gesloten oogen. Ja, je bent amuzant, slaap maar toe! Maar ik brand hier!
Om hen heen bloeiden de stamrozen en een zwoele wolk van geur hief zich uit de perken omhoog, op de avondkoelte. Daar ginds scheen Etienne dwaze grappen te verkoopen en de arme Lili te plagen, want zij hoorden Lili zich verdedigen en de anderen schaterden.
Wat ik ook? Je noemt hem immers zelf ook een vreemde, die het stijf zou maken! Als ik geweten had, dat ik je met die betiteling verdriet zou doen, had ik iets anders gezegd. Alleen kan ik niet aanzien, dat je je opwindt voor niets, Lili. Je stelt je heusch aan of je geheele leven voor altijd gebroken is, en dat alleen omdat mama het nu beter vindt De Woude niet te vragen.
Zij was soms brusk tegen Etienne, als deze met haar schertsen wilde, en zij had iets van haar goed humeur verloren, meenden Lili, Marie en Paul. Zij speelde ook weinig met de kinderen. Het was een avond, dat zij thuis bleven; alleen Etienne was met eenige jongelui, die hem waren komen halen, uitgegaan.
Paul roerde zich in wanhoop, zonder begrepen te worden, op de hoogste trede van de trap. Ik kan niet meer! sprak hij, neêrhurkend en woedend. Ik moet ook alles alleen doen! Mevrouw Verstraeten was, na Pauls verzoek aan Lili herhaald te hebben, vertrokken om den knechts te zeggen, dat de jonge artisten niet vergeten mochten worden.
Ja, Eline schreef me ook over Georges en Lili, sprak mevrouw Van Raat. Wat, heeft u een brief van Eline, mama? riep Paul. U heeft me er niets van verteld. Beste jongen, ik heb je sedert gisteren na het eten niet meer gezien. Ja van morgen kreeg ik een brief, een heel lieven brief. Ze is heel dankbaar, dat ik haar bij me in huis wil nemen.
De vraag, of hij daar directe aanleiding toe vond in een verhaal dat hem ter oore kwam, of in het heldhaftig gedrag van Lili, eens zijn verloofde, kunnen wij onbeantwoord laten: Hij moest deze poging vroeg of laat wagen.
Twee witte schoentjes slingerden over den grond. En Marie weende zachtjes, nu zij op Lili's bed zat en het moirè betastte en ruischen deed. Eenzaam bleef zij over: het werd haar, of Lili gestorven was, of zij reeds begraven was geworden. Het moiré scheen haar kil als een lijkwade toe. Maar de deur ging open; Dien kwam binnen. Kom, beste meid, je moet er niet om huilen, hoor!
Zij luisterde, steeds met dien zelfde gelukkigen glimlach, naar zijn zachte stem, terwijl hij haar vertelde van het gesprek, dat hij met zijn zuster had gewisseld vóor hij nog wist, of Lili ooit van hem zou houden. Hij had zich toen wel een poosje wankelmoedig gevoeld; nu echter scheen de heele wereld hem een licht te torsen last toe.
Achter de blauwe bergen en die wazige verschieten schuilt iets, wed ik... Schuilt iets?.... herhaalde Marie. O neen, niets, volstrekt niets. Frédérique meende een traan te zien glijden tusschen Marie's vingers, die zij voor de oogen hield. Lili was in een boekenkastje aandachtig eenige deeltjes aan het ordenen....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek