Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
"Neen, houd het geld," zeide hij, mijn lust is over.... Nochtans, Christina, dezen avond vieren de vrienden in de Blauwe Geit het jubilé van rossen Leo, omdat hij nu vijfentwintig jaren spinner is. Wildenslag heeft mij aangemaand om er bij tegenwoordig te zijn; ik heb hem beloofd, dat ik zou komen, indien het mogelijk was." "Welnu, Damhout, het is mogelijk: gij moet uwe belofte houden."
Bernardus ons heeft voorgeschreven in het vijfenveertigste hoofdstuk onzer regels, Ut leo semper feriatur.
Diomedon, Diomedon, atheensch admiraal uit den laatsten tijd van den peloponnesischen oorlog, behaalde eenige voordeelen op de afvallige bondgenooten, was een van de admiraals die den slag bij de Arginusae wonnen en later door de Atheners ter dood veroordeeld werden, z. Leo no. 4.
Toe, Eline, laat je dan hooren, kindlief, we smachten naar je sirenengeluid! ging Léonie door in een onuitbluschbare levendigheid; ik zal je accompagneeren met mijn doigts de fée. Heusch niet, Léo, niet vanavond.... Ik ben niet bij stem. Niet bij stem? Ik geloof er niets van! Kom! Allons, chante, ma belle! Wat moet het zijn....?
"Moet ik aannemen, Leo?" vroeg zij, mij aanziende met een onzekeren, onderzoekenden blik. "Mij dunkt, gij kunt niet weigeren, Francis!" antwoordde ik met al de kalmte die ik bemachtigen kon. "Volkomen onafhankelijkheid naar het materieele is altijd uw vurigst verlangen geweest: die is u noodig zelfs en die wordt u bij dezen door eene vriendenhand gewaarborgd."
Volgens de gebruiken van den goeden ouden tijd aten zij iederen dag bij hun' commandant aan tafel en dan deed Leo Tolstoi dikwijls, echt kwajongensachtig, alsof hij wodka dronk. Nikita Petrowitsch raadde hem dan telkens ernstig aan dat wodka drinken te laten en liever, zooals hij, bonbons te eten.
Toen allen sliepen, begaf Leo zich naar den stal en gaf zacht een teeken aan Attalus, die zijne slaapplaats bij de paarden had. Dadelijk liet deze Leo binnen en zadelden zij twee van de vlugste rossen. "Ik heb geen ander wapen dan deze kleine lans," zei Attalus. "Wacht, ik zal andere halen," zei Leo.
In de aanteekeningen van gravin Tolstoi vinden we daaromtrent het volgende vermeld. "De bevordering van Leo Tolstoi tot officier en zijn geheele diensttijd kenmerkten zich door groote moeilijkheden en ging met vele teleurstellingen gepaard. Vóór zijn vertrek naar den Kaukasus woonde hij met zijne tante Tatjana op Jasnaja Paljana.
De jonge slaaf had moeite zijn vroegeren meester te herkennen. Leo begaf zich naar een Gallier en zei: "Wilt ge geld verdienen? Ga dan met mij mede naar gindschen Frank, en verkoop mij aan hem als slaaf..." De Galliër keek hem ongeloovig aan. "Ge begrijpt, dat ik hiermede mijne bedoeling heb," ging Leo voort, "maar die houd ik geheim. Alleen verzoek ik u, mij als slaaf aan dien Frank te verkoopen.
"Het is niet voor de vijfentwintig cents, Jan. Ik ken den rossen Leo bijna niet, en, ik zeg het rechtuit, dit drinken halve nachten lang bevalt mij niet meer; ik kan er niet tegen, het maakt mij ziek."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek