United States or Chile ? Vote for the TOP Country of the Week !


Toen Leo naar beneden stortte, stonden de kok en de keukenmeid juist voor het raam en begrepen eerst niet wat er gebeurde; zij stuurden den huisknecht om eens te gaan zien, en deze, buiten gekomen, zag Leo bewusteloos op den grond liggen. Gelukkig had hij niets gebroken en alles liep af met een lichte hersenschudding.

Zoo gingen wij een eind weg de groote laan door die naar het bosch voerde; zwijgend, juist omdat wij elkaar zooveel te zeggen hadden. Ik was besloten te spreken, maar nog niet met mij zelven eens hoe ik zou aanvangen, toen zij begon: "Ik kan u mijn wandelrit wel opofferen, Leo! maar niet de plichten die er mee in verband staan."

Henk vergezelde haar een paar malen met Leo en Faust, de twee Ulmerdoggen, maar hij betreurde zijn gewoonlijken rit te paard, en zij ging nu alleen, nadat zij in den stal bij Dirk de twee honden had afgehaald, die met hun groote pooten blijde tegen haar opsprongen en haar, als twee ruwe pages, beschermend omstuwden met hun dartel geren.

Terwijl wij dus onze gedachten aan het papier toevertrouwden en de beide moeders een of anderen nieuwen roman lazen, liep Tolstoi met groote schreden de kamer op en neer, totdat eindelijk de nerveuse gravin uitriep: "'Wat heb je toch, Leo? Je loopt als een ijsbeer heen en weer. Ga toch zitten.

Een bisschop van Drontheim liet den kop van een Walrus inzouten en zond dezen in 't jaar 1520 aan Paus Leo X te Rome. Van dezen kop werd te Straatsburg een afbeelding gemaakt, waarnaar Conrad Geszner van den Walrus een tamelijk juiste beschrijving heeft geleverd.

Deze verbleekte, stond op en verliet de kamer. Dat was zoo'n ongewone inbreuk op onze strenge etiquette, dat wij allen begrepen dat er een ongeluk moest zijn gebeurd, en daar Leo maar steeds niet verscheen, moest hij er in zijn betrokken. Hij klom in het open venster van de bovenverdieping en sprong in den hof.

Op eens echter vestigde zij hare oogen op mij met een onderzoekenden blik en vroeg: "Leo, zeg mij, hebt gij veel met vrouwen omgegaan?" "Met de vriendinnen mijner moeder nogal, maar sinds...." "Ik vraag niet naar oude vrouwen; ik meen of gij niet, als de meeste heeren, van tijd tot tijd geleden hebt aan die tusschenpoozende koorts, die zij verliefdheid noemen?"

Ik kon, ik mocht niet oprecht wezen, en ik huiverde tegen dubbelheid, onder de eerlijke opene oogen van Francis; zelve kwam zij mij onwillens te hulp. "Zeker niet!" riep zij met hare gewone levendigheid, "want dan zou Leo het ons terstond wel gezegd hebben."

Al zoudt gij mijn hart breken, en dat kunt gij, ik beken het, mijn weerstand zult gij toch niet overwinnen." "Dan wil ik die onzichtbare macht kennen, die u tegen mij sterkt!" riep ik, woest van toorn en smart. "Och Leo! gij weet immers wel van welke smartelijke plichten ik de slavin ben.

Voordat ik met het verhaal van dit tijdvak begin, acht ik het noodig eenige woorden over den loop der politieke gebeurtenissen te zeggen, in verband waarmede ook de veranderingen in het leven van Leo Tolstoi plaats vonden. De laatste jaren Van Keizer Nikolaas' regeering zijn gekomen.