Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
En toen hij eindelijk kwam aan den koninklijken lakei en 't mooie boek, hadden alle veehoedsters haar handwerk op haar schoot laten glijden, en zaten onbewegelijk naar Klement te kijken, die zulke merkwaardige gebeurtenissen had beleefd.
"Mijn meester," zei ik, "is ook zeer vriendelijk, hij behandelt mij familiaar, meer als zijnsgelijke dan als een lakei; in één woord, hij is de beste van alle menschen en wij zijn, in dit opzicht, u, zoowel als ik, heel wat beter geplaatst dan bij die comedianten." "Duizend maal beter," hernam Béatrix; "ik had een leven vol tumult en nu heb ik het stil. Er komt hier niemand anders dan don Gonzale.
Na deze woorden haalde de Koning zelf het koffertje te voorschijn. Eer hij een lakei ontbood, die het zorgvuldig verpakt in Li's rijtuig zou brengen, drukte hij nogmaals op de veer, die het deksel deed openspringen, en staarde met weemoedigen blik in de leege ruimte. "Hoe lang zal het duren, eer ik mijn schatten weer terug heb," sprak hij met een zucht.
Hij was nog in zijn kamerjas en lag achterover in een langen stoel met een van zijn beenen over de leuning terwijl hij zich heen en weer wiegde bezig tabak fijn te maken. Hij sprak met een lakei die de rol van kamerbediende vervulde, gereed hem op zijn wenken te bedienen.
De gepoederde lakei bracht mij dadelijk naar binnen; Carmen gaf hem een boodschap en zoodra wij alleen waren, schoot zij in een van haar krokodillen-lachbuien en vloog mij om den hals. Ik had haar nooit zoo mooi gezien. Getooid als een madonna, geparfumeerd.... meubels met zijde, geborduurde gordijnen.... en ik zag er uit als de roover die ik was.
Onze winkel werd dikwijls bezocht door don Manrique de Médrana, een jong edelman en ridder van de orde van Alcantara. Wij hadden in hem een van onze beste klanten en ik scheen het geluk te hebben, hem te bevallen; steeds als hij bij ons kwam, sprak hij met mij. "Scipio," zei hij op een goeden dag, "ik zou wel iemand als jij tot lakei willen hebben."
Zoo mijmerde hij, alleen, dien avond, toen Annie, de meid-huishoudster, hem zeggen kwam, dat er iemand was, om hem te spreken. Wie is dat dan? Zij wist het niet en hij ging in het spreekkamertje en vond den lakei van Sir Archibald, met zijn grooten neus en zijne brutaal bewegelijke, grijze vogeloogen, vroolijk glinsterend in zijn blauw geschoren, terracottakleurig gelaat.
Doch de lakei treedt binnen, en zij zegt, hoog en bevelend, alsof zij de koningin van Spanje was: "Gelast een vaandrig, kapitein Guido met alle verschuldigde eer buiten de Citadel te geleiden." Haar zijden kleed ruischt en het volgend oogenblik is zij bij de deur van de kamer, doch daar keert zij zich nog eens om, alsof zij slechts noode heengaat.
Gaarne nam ik die aanstelling aan, maar ik verzocht den minister, voor ik in dienst trad, naar Coria te mogen gaan, om dona Eléonor de Laxarilla, mijn tante, te bezoeken. De minister stond mij een maand verlof toe en ik vertrok, vergezeld van een enkelen lakei.
Zij treden door een zijdeur van het huis binnen, waar een lakei in een rijke livrei hen ontvangt, eerbiedig buigend. "Verwacht de Gravin mij?" vraagt Guy's beschermelinge haastig. "Ja, Excellentissima, het feest van hedenavond is te uwer eer. U is zeker opgehouden? Het is reeds middernacht," antwoordt de bediende opnieuw buigend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek