Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 8 juni 2025


De zon kaatste achter haar tegen het gele brokaat van het muurbehangsel. Ze mompelde: Hoe bar zie ik er uit! Ze nam uit een lade van de toilettafel een nieuw-zijden zakdoekje met zwarte bolletjes op de randen, goot er een paar druppels reukwater op en verliet de kamer. Op de trap moest ze zich bedenken of ze alles bijhad en alles in orde was.

De juffrouw heeft al een heelen boel gemorst," zeide Dina, onrustig naar de lade komende. "Als de juffrouw maar naar boven wil gaan tot de opruimtijd komt, dan zal ik alles in orde hebben; maar ik kan niets doen, als er dames om mij heen zijn en mij hinderen. Gij, Sam, geef dat kind den suikerpot niet. Ik zal je een tik geven, als ge niet oppast."

Een scherp mes had ik niet. Vaders pennemes lag beneden in een lade. Als moeder maar eens wegging! Klingeling -klingeling! Ha, tweemaal gescheld! Dat was de melkboer. Ze ging heen en nog was ze niet aan de buitendeur of ik was met vaders pennemes naar boven. Nu aan het snijden. Eerst teekende ik met pootlood een G. Flink maar! , het zweet liep me langs het voorhoofd.

De heer Motto trok de lade open, en scheen naar 'n "daalder" te zoeken, doch om deze of gene oorzaak vergenoegde hy zich voor deze keer met 'n "zest'half." Hy stelde Wouter's handelskennis op de proef, door hem optedragen 'n "schelling'" daarnaast te leggen in z'n verbeelding en zich dan met redenen bekleede rekenschap te geven van 't verschil.

Hij mocht er niets af weten; de verrassing was de helft van het feest. En zoo regelde zij voort in hare gedachten om 't fijne te vinden hoe alles best geschikt. En terwijl zat zij te midden op de planke en heur voeten wrochten op de geterden en heur handen snokten den tap en de lade.

En dan, is niet verreweg het grootste deel van dit geld het kwartaal, 'twelk hij morgen volstrekt aan Thomas moet voldoen! Zie, hij had geen onwaarheid gesproken: 't Ligt hier immers klaar in zijn schrijftafel. Goddank! daar wordt het eensklaps voor zijn starenden blik als brak de dageraad aan: Donerie's monument! Een andere kleine lade is ras geopend.

Dáár hing nog aan den muur achter de deur een oud met verslenste bloemen versierd hoedje, welks vorm haar thans deed lachen, maar dat naar de laatste mode was, toen zij het gedragen had. Dáár zag zij met ontroering, toegevouwen in eene lade alleen, haar door de jaren geel geworden wit eerste communiekleed nog liggen, door Moeder zorgvuldig bewaard.

De vruchten fonkelden als goud, en er was koek, die vol rozijnen zat. Het was onvergelijkelijk schoon! Maar tegelijkertijd klonk er een verschrikkelijk gejammer uit de tafellade waarin de schoolboeken van Hjalmar lagen. «Wat is dat tochvroeg Ole Luk-Oie en ging naar de tafel toe en schoof de lade open.

In mijn lade heb ik een oude assignaat. Ik weet van de rechten van den mensch, van de volkssouvereiniteit te spreken. Zes uren lang kan ik, met dit horloge in de hand, over de heerlijkste dingen redevoeren." "Wees ernstig," zei Enjolras. "Ik ben meer dan ernstig," antwoordde Grantaire. Enjolras dacht eenige oogenblikken en maakte een gebaar als iemand die een besluit heeft genomen.

De ons bekende wollen kousen staken boven den rand uit, en wachtten op herstelling of misschien op terugzending naar den eigenaar... naar pater Jansen? daar was meer brei- en ook naaiwerk in die lade... goeie hemel, geestelyke onderbroeken misschien! Wouter sloot z'n oogen, en keerde zich gemelyk om. Wollen kousen... va! Maar die onderbroeken... hy zag geen kans ze te poëtizeeren!

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek