Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
Lacunar of laquear, zoldering, waarvan de balken ruiten vormden, zoogenaamd caissonwerk. Eigenlijk beteekent lacunar slechts de dieper liggende vakken tusschen de balken. Lacus, elk groot open waterbekken; in de huishouding ook open kuipen om olie, wijn en dgl. in op te vangen en te bewaren. Lade, Lade, eilandje bij Miletus, dat den ingang der haven dekte.
Een tochtschot geelwit geverfd als de geheele kamer, glimmend met overlangsche lichten tusschen een tal van fotografische portretjes in zwarte, gladde lijstjes en ruitjes, waarmede het volbehangen was, sneed van het vertrek een stuk af en maakte van dat gedeelte bij de ramen een soort van lade, waar de tafel en de stoelen net konden worden ingeschoven.
Toen zocht zij in een lade, waarin klein geld, peper en sjalotten waren, en zeide: "Daar, juffer pad, breng als ge terugkomt een grof brood van den bakker mede; hier hebt ge een vijftien-stuiversstuk." Cosette had een zakje in haar voorschoot; zonder te spreken nam zij het geld en stak het in dat zakje. Toen bleef zij stijf staan, met den emmer in de hand, voor de open deur.
Zoo bleek het ook te zijn. Uit eene lade haalde Ophelia vooreerst een fijn damasten tafellaken met bloed bevlekt en blijkbaar gediend hebbende om rauw vleesch in te wikkelen. "Wat is dat, Dina? Gij zult toch de beste tafellakens van uwe meesteres niet om het vleesch heenslaan?" "O, wel neen, Juffrouw. De handdoeken waren eens allemaal weg en toen deed ik het maar.
Toen hij zijn blikken van des Fondettes naar Flavie had gewend, boog hij voor de laatste en fluisterde alleen: "Mevrouw, vergeef mij, gij zijt vrij". Hij keerde haar den rug toe en ging. 't Was of er iets in hem was gebroken; alleen de spieren van het zenuwstelsel werkten nog. In zijn cabinet teruggekeerd, liep hij rechtstreeks op een lade toe, waarin hij een revolver verborgen hield.
In de lade dezer tafel zult gij na mijn vertrek van de aarde een eigenhandig testament vinden, dat u beiden instelt tot erfgenamen mijner goederen.
Daarbij komt nog dat men ook bij het afwijzen van weldaden voorzichtig moet zijn, opdat men niet den schijn op zich lade zijn weldoeners te minachten, of uit gierigheid bang te zijn om een vergoeding te moeten geven en hen zoodoende beleedigt, terwijl men juist hun Haat wil voorkomen. Daarom moet men bij het afwijzen van weldaden te rade gaan met wat nuttig en eerzaam is. Stelling LXXI.
Allemaal centen weggesmeten, meende hij, en liet Trees betijen zonder naar heur om te zien, tot ze eindelijk vertrok na lang zoeken in eene half uit-de kast hangende lade, om heuren paternoster te vinden ... "Zijt gij nog thuis, straks, wanneer ik terugkom?" vraagde ze ... "'k Weet niet ... 't Gaat u niet aan ... Salut! en den wind ván achteren!..."
Hij stapte rap over het tapijt, trok de lade van eene lage kas open, vatte daar iets en, besloten, ging staan bij het bed. Hij bekeek het donkere tuig, het stalen kolf je, den korten loop, de zes tipjes der kogels .... De kaarsvlam, na een uiterst wipje, viel. De kamer was stil en duister. Toen, heel zacht, draaide de klink en werd geluideloos de deur opengeschoven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek