Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Een kwartiertje voorbij het fort hebben we stilletjes een net van de visschers opgehaald. Jongens, wat zat daar een paling in. Niet oververtellen, hoor! Slim hè?" Jan en Karel keken Frans met open mond aan. "Hebben jullie dat net gelicht en stuk gemaakt?" vroeg Jan. "Wij hebben het ... tusschen het riet zien liggen." "Ja," lachte Frans.
Waar kan ik u vinden? Och, dat weet ik nog niet. Kunt gij mij geen konak zeggen waar men goed verblijven kan? Het beste zult u terecht kunnen komen in de herberg, "de Hooge poort". Ik ken den waard en zal er u heenbrengen. Dat mag ik niet toestaan. Gij zijt vermoeid. O naar Radowitsch kan ik nog gemakkelijk gaan. In een kwartiertje zijn we er. Ik moet u bij den waard aanbevelen.
Die staat er gelukkig. Een blik op het horloge, half elf, wat op het bord moet worden aangeteekend, zegt hun echter dadelijk, dat er maar een kwartiertje overschiet voor het ontbijt, als ze den trein nog willen halen. Waar ze stonden, gingen ze languit op den grond liggen, rustten uit en versterkten zich met broodjes, een koude côtelet, hardgekookte eieren en een flesch Harzer Sauerbrunnen.
"Dumderdedumderdedum," en vier kleine voetjes trappelden, dat het geheele bed schudde. "Het zal mij benieuwen, of die dreumesjes gauw den slaap zullen vatten," zei Nel, toen ze beneden in de huiskamer kwam. "'k Zal eens kijken, of ze slapen," zei Door een kwartiertje later. "Als roosjes, hoor!" kwam ze terug. "Zullen wij den haan maar gaan roepen?" vroeg Hansje den volgenden morgen.
Zij vergelijken met een zekeren nationalen trots hun bewonderenswaardig geplaveide straten en hun openbare pleinen met de afschuwelijke straten van Belgrado, waar men na een kwartiertje rijdens in al zijn leden pijn gevoelt. Ze noemen Boekarest dan ook graag het Parijs van het Oosten.
Te laat was het toch wat kwam het er eigenlijk ook opaan, of nog 't een kwartiertje later werd! Eindelijk belde Hilda aan. De knecht, die openmaakte, vertelde, dat Hilda's peettante er al lang was. De goede fee was van 't lange, vervelende wachten op 't laatst in slaap gevallen. Ze had ook al dien tijd alleen gezeten; want Hilda's vader was dien dag juist voor zaken uit de stad.
Maar zij kunnen slecht al timmerende en sjouwende hunne boterhammen opeten en dus nemen zij daarvoor een kwartiertje, zetten zich in een groepje op de planken neder en veraangenamen den maaltijd met vroolijke gesprekken.
Hoe het kwam, dat zij zoo verschilden, legde Robert zelf haar uit in het kwartiertje, dat hij met haar praatte; want sprekend over zijn broeder, en betreurend dat zijn verregaande gaucherie hem, naar hij dacht, belette den omgang van zijn standgenooten te zoeken, meende hij, met oprechte welwillendheid, die linkschheid niet zoozeer te moeten toeschrijven aan eenig natuurlijk gebrek, als wel aan de ongelukkige omstandigheid, dat Edward privaat-onderricht had genoten; terwijl hijzelf, hoewel allicht van nature en feitelijk niet zoo bijzonder veel meer begaafd dan zijn broeder, alleen aan het voorrecht eener opvoeding in een openbare school te danken had, dat hij zich in de wereld wist te bewegen zoo goed als de beste.
Wij konden ongeveer een kwartiertje aan den gang geweest zijn, toen plotseling de deur van ons vertrek, als ik het zoo noemen mag, langzaam geopend werd, en het lachende gelaat van Wilden Bob om den hoek verscheen. Ik hield midden in mijn spel op, zoo schrikte ik van zijne komst.
Mijn vrouw was al naar boven gegaan en het geluid van het sluiten der gangdeuren, een kwartiertje geleden, zeide mij, dat de dienstboden zich eveneens ter ruste hadden begeven. Ik was van mijn stoel opgestaan en had de asch uit mijn pijp geklopt, toen ik plotseling de deurschel hoorde overgaan. Ik keek op de klok. Het was kwartier voor twaalf. Dat kon geen bezoek wezen op dit late uur.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek