Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
De moeder gehoorzaamde en wierp zich loom en zwaar op een der kribben. Intusschen hoorde men in een hoek snikken. "Wat is er?" vroeg de vader. De jongste dochter toonde haar bloedende hand, zonder uit den donkeren hoek te voorschijn te komen, waarin zij was neergehurkt. Zij had zich met het stuk slaan der ruit gekwetst; en was naar het bed harer moeder gegaan, waar zij stil weende.
Overigens hoopte hij, dat door deze geweldige ontmoeting van Jondrette en den heer Leblanc eenig licht zou ontstaan omtrent alles wat hij wenschte te weten. Nauwelijks zat de heer Leblanc of hij wendde de oogen naar de ledige kribben. "Hoe gaat het met de kleine gewonde?" vroeg hij. "Slecht," antwoordde Jondrette treurig, met verplichtenden glimlach, "zeer slecht, mijn waarde heer.
"Neen," zei weer de eerste reus, "want het zijn tooverlaarzen; je kunt er uren mee loopen zonder moe te worden." "Nu," zei de andere, "als hij er dan mee loopt, dan word ik wèl moe en dan kan ik hem niet bijhouden." "'k Wou liever, dat we die laarzen nooit gekregen hadden," riepen beide reuzen, "want vroeger hebben we nooit ruzie gehad, en nu kribben we om die laarzen."
Reeds in de eerste tijden na de inlijving van den Elzas bij Frankrijk, droeg de regeering aan hare ingenieurs de taak op, om de uitspattingen van de Fecht te beteugelen. Gaandeweg werden er nu langs de rivier dijken aangelegd; en om hetzij die dijken zelven, hetzij enkele bedreigde punten van den oever te verdedigen, werden in de rivier kribben gemaakt.
In den nacht, als alles slaapt, is God de Heere in uw huis de machtige Werker, die op al die bedsteden, in al die kribben, en tot in de wieg toe als uw God en uw Schepper herschept, wat teloorging door het leven des daags. o, Wat merkt ge die wondere kracht van uw God niet soms bij uw kranken!
De herder, die het eerst gesproken had, staarde een oogenblik nadenkend in het vuur, en zeide toen op beslisten toon: Er is slechts één plaats in Bethlehem waar kribben zijn, slechts één, en dat is in de spelonk bij de oude herberg. Broeders, laat ons gaan en zien wat er geschied is. De priesters en schriftgeleerden verwachten den Messias reeds geruimen tijd.
Na het nemen van de noodige voorzorgen tegen den winter, werd het in het volgende voorjaar hervat en in den zomer van 1575 geheel volbragt, waarna er nog een aantal hoofden, kisten en kribben van paalwerk werden aangebragt tot bescherming van den dijk en het breken van den golfslag.
In dezen grafkelder heeft het verderf geen magt over de dooden. Ziet ze maar aan in hunne kribben! Kunt gij het wel gelooven, dat sommigen daar al eeuwen liggen uitgestrekt? Zijn hunne gelaatstrekken nog wel iets veranderd? En zou niet de koude wind, die om ons waait, ons bijna in het denkbeeld brengen, als wij hun gelaat en handen betasten, dat wij eene andere koude dan die des doods gevoelen?"
Daar werden, volgens voorschrift, tafels en banken op de ijzeren kribben geworpen, om voldoende ruimte te winnen.... en pas bij deze haastige bezigheid was het, dat wij onzen zieken vriend terug vonden. Een in allerhaast opgeruimde bank scheerde hem rakelings langs het hoofdkussen en plofte neer op zijn krib.... »Hoe gaat het ermee?« vraagde ik belangstellend.
De brief was geschreven, en reeds was Eliëzer, de snelvoetige Zoeloe, met den brief op pad. Het was nu laat in den avond. De taptoe was al geblazen, en de cavaleristen hadden hun kribben ijzeren ramen, voorzien van een stroopeluw en een stroozak opgezocht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek