Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
Maar Osiris werd Koning van Egypte en hij toonde zijn volk, hoe zij het land moesten bebouwen en koren zaaien en den wijnstok planten en hij leerde hun, welke eer zij de Goden verschuldigd waren, en maakte wetten en vernietigde hun barbaarsche en onbeschaafde gebruiken.
Uit welk gedeelte van de Ukraine kom je dan?" "Dat hoofdje zal nooit al de namen kunnen onthouden van de plaatsen, die zij bezocht heeft," zei de oude zanger. "Wij hebben vele dingen en vele menschen gezien, Mevrouw, goede en kwade, velden, vernield door de veldslagen, en koren, de laatste hoop van de Ukraine, nog te velde.
Maar... maar..." "Voss," zeide mijn oom knorrig, "wat hebt ge nu weêr voor bezwaren! Die zaak is klaar en duidelijk." "Ja, mijnheer, maar ik meen maar, hoe moet dat dan met de zakken gaan?" "Met de zakken? Met wat voor zakken?" "Met de zakken, waarin mij het koren gebracht wordt. Al dat koren krijg ik, maar wie krijgt de zakken?"
Dan komt er onherroepelijke schifting, en gaat het koren in de schuur en is het kaf voor het vuur. Zooals Jezus het van die twee op den akker zeî: »Twee zullen op den akker zijn. En de een zal aangenomen, en de ander zal verlaten worden!« Dat is de schriklijke schifting tusschen koren en kaf. Die twee waren misschien een vader en een zoon; een dochter en haar moeder.
"Maar 't zal toch wel een hoop geld onder de menschen brengen." "Geld? ja-wat, en de boeren dan? Hoe krijgt de boer, die met kleine kinderen zit te kijken, zijn veld geploegd, als er geen boerenknechten meer zullen zijn? Wie zal hem zijn koren maaien?" "Daar krijgen we machinen voor." "En wie betaalt die? Krijgen we die van de koningin gestuurd?" "Daar zorgen de boerenbonden voor."
De vermoeienis van het eene paard deed mij besluiten aan de Missie van Cudico halt te houden, te meer omdat ik aan den monnik er van een introductie-brief had. Cudico is een district, tusschen het woud en de Llanos gelegen. Het bevat een vrij groot aantal hutten, met koren- en aardappelveldjes, die bijna alle aan Indianen toebehooren.
"Dat heeft hij, mijnheer," zeide de molenaar, "ja, dat heeft hij; daar kan ik op zweren." Thans opende zich voor den molenaar een uitzicht op verlossing uit de handen der joden, en een uitzicht op vele, vele schepels koren, en op vele, vele blanke daalders, want het geheele rechtsgebied moest de rechten op 't gemaal betalen en dat moest hem dus toekomen. "Mijnheer," riep hij, "dat zal helpen!
Klankloos antwoordde ze, 't hoofd gebogen, de handen naar den grond gestrekt: "Ik weet het, witte wive. Laat het gauw zijn." Eenige dagen later was een van de knechten aan het werk, bezig met garven te vleien. Hij bemerkte niet, dat het varken kwam aanwaggelen, tot het dichtbij was, en aan het koren rook. Hij schopte het ... even later was 't dier terug.
Toen de jongen eindelijk aan een molen kwam, was hij dus teleurgesteld daar een baardeloos man aan te treffen. "God zegene u, Baardelooze!" groette de jongen. "Dat God u helpe!" antwoordde de molenaar. "Mag ik mijn koren hier malen?" vroeg de jongen. "Ja, waarom niet?" antwoordde de man zonder baard, "mijn koren zal spoedig gemalen zijn, dan kunt gij dat van u malen, zoolang gij wilt."
Het zou wellicht een bruuske overrompeling van ruw geweld zijn, een woeste aanranding, gelijk dien onvergetelijken avond in het koren; het zou iets zijn... ze wist niet wat, iets schrikkelijks, iets dat als een orkaan plotseling over haar zou aangestormd komen en haar zou verpletteren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek