Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
En hoe 't Buiten heette van m'nheer Kopperlith. En aan welk soort van vensterglas men de woning van den jongeheer Pompile herkennen kon. Waarlyk, men zou lust krygen z'n eigen achterkleinzoon te wezen, om tegenwoordig te zyn by 't opgraven van al die historische byzonderheden.
Wouter zou 'n nieuwen leertyd ingaan op 't wereldberoemd kantoor van de heeren Ouwetyd & Kopperlith. De zaak erlangde haar beslag op 'n woensdag, en de nieuwe betrekking zou zonder fout aanstaanden maandag aanvaard worden.
Ik pakte haar spullen by-elkaar, en wou haar die brengen. Maar ik durfde niet binnengaan, omdat het 't huisje was van m'nheer Kopperlith op de Keizersgracht, weet jelui? Die zou 't heel kwalyk hebben genomen dat ik met zoo'n vreemd schepsel in z'n jacht-huisje gekomen was. Want, dacht ik, dat je nu met my zoo familjaar omgaat, dat k
Wouters rekenkunstige bekwaamheid gewogen en te ligt bevonden. Z'n opleiding in 't vak van Merkurius ... den bode der goden. Speldeprikken in 'n windblaas. Indien de oude heer Kopperlith, die nog altyd op 'n boven-voorkamer bezig is met z'n ontbyt en de courant van den dag, doch dien we straks zullen zien verschynen ...
Wie weet of 't niet invloed heeft op de Geschiedenis, dat je morgen by die heeren... hoe heeten ze ook? Ouwetyd en Kopperlith, m'nheer. ...dat je by de heeren Ouwetyd en Kopperlith den handel gaat leeren. Welnu, wereldhistorisch of niet, doe daar je naast-byliggende plicht! Dit is nu de ridderlyke taak die ik je opdraag... als je naar me luisteren wilt. Zal je 't doen? Heusch, m'nheer!
Onder 't luisteren naar al deze mededeelingen, had Wouter den half-onderaardschen weg afgelegd, die van de Keizersgracht naar de dwarsstraat leidde, waar inen den ingang tot het kantoor van de heeren Ouwetyd & Kopperlith te zoeken had.
Fatsoen, zedelijkheid, onderwijs, godsdienst alles is verburgerlijkt en ontaard tot geestelooze vormen in de familie Pieterse, in Pennewips school, bij juffrouw Laps, bij zijn vrienden de Hallemannetjes, "die zoo bizonder fatsoenlijk waren", en in de handelszaak van Kopperlith op de Keizersgracht.
Ook alweer 'n bloed-eigen zoon dus van m'nheer Kopperlith, mompelde de republikein. Wat die jongelui 'n rare manier hebben om hun nachten doortebrengen! De lezer begrypt dat-i deze oneerbiedige woorden niet luid worden liet. Al z'n hoorders wisten waar de "bloed-eigen" vader van die twee vagebondjes woonde, en dus: mondje-toe voor de Keizersgracht!
De kwajongen was dan ook inderdaad 'n tweetal jaren ouder dan hy, en wel twintig in kennis, gelyk we zien zullen, of nagenoeg. Ach, lezer, ik heb 'n verdrietig werk te doen. Vloek over de ellendelingen die m'n Woutertje blootstellen aan zùlke kennismaking! En by wie ben jy op 't kantoor? By de heeren Ouwetyd & Kopperlith... Keizersgracht, weetje? Hm! Dat's nu juist zoo'n heel groot huis niet!
En dan moet je zoo goed wezen even naar juffrouw Lins te gaan, in de Katoenstraat, en je doet het kompliment van de jonge mevrouw Kopperlith je moet zeggen: van mevrouw Kopperlith-Huddewitz en je zegt dat de juffrouw zoo goed moet wezen om je-n-'t tapisseriepatroon te geven ... 't is 'n liggende jachthond, kan je dit onthouden? J...a, m'nheer! Goed! 'n Liggende jachthond, weetje?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek