Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Dat was genoeg; heusch, ze at nooit meer zoo vroeg in den morgen. En Paul? Slaapt die nog? O ja. Mevrouw zeide, dat Paul altijd alleen ontbeet of meestal niet ontbeet en alleen koffie dronk. Paul gaf haar weinig last maar ook weinig genoegen. Meisjes zijn veel gemakkelijker en veel liever dan die jongens, niet waar, moesje?
Gember is eigenlijk een hatelijk eten; een ernstige wenk om heen te gaan. De dames stonden op, en de heeren volgden spoedig. In de andere kamer ontstond onder de eersten een ijselijk krakeel, daar zij allen mevrouw Witse wilden helpen in het schenken van de koffie; het werd echter bijgelegd, en de schoone Hateling deelde de kopjes uit.
"Ik ga dadelijk een nieuwe taart bestellen, precies eender als deze, en wij noodigen Piet en zijne vrouw een avondje bij ons op de koffie, om haar te helpen opeten. Dan hooren zij er nooit iets van. Baker zal er haar mond wel over houden, en wij praten er natuurlijk ook niet over." Zoo geschiedde.
Er werd nog een oogenblik naar Christien gewacht, doch Letje verzocht uit haar naam, of men maar vast met de koffie beginnen wilde, daar zij het nog zoo druk had in de keuken. Even na het koffiedrinken ging Betsy met mama naar boven, om nog iets aan haar receptie-toilet te veranderen, en wandelde dominé met André door den tuin.
Hij riep haar, als een knecht of meid, met een "hè!" of een "hier!" zooals men tegen een hond spreekt; en, als ze 't niet dadelijk hoorde of begreep, vloekte hij op haar. Zijn leven was dag aan dag 't zelfde: om half vijf op en dadelijk naar den stal, terwijl zij, gedwongen gelijk met hem op te staan, in de keuken 't vuur aanmaakte en de koffie maalde.
De half uitgedoofde wachtvuren flonkerden dra met vernieuwde vlammen, en toen de pas aangekomenen hun paarden afgezadeld en gekniehalterd hadden, was het helder dag, de koffie gereed, en werd de gezonde morgendrank door allen met gretigheid naar binnen geslagen.
"Had 'm toch meegebracht," zuchtte Go telkens; en eerst ná de koffie, toen ze rustiger werden en weer meer aan elkaar gewend, begon de herinnering weer levend in haar te worden, en, starend in de ros-gouden bladerpracht van de tuinen, vroeg ze: "En nu moet je me alles van de menschen van vroeger vertellen.... Ik weet van niemand iets, dan van Beerenstijn.
Hij kocht groote partijen van waarde alles wat men hem aanbood: koren, koffie, visch, zout en verkocht het weer, bijna zonder dat hij aan winst of verlies dacht als 't maar gauw ging, als hij maar altijd geld door zijn handen voelde gaan.
Zij waren klaar met eten en slurpten nu koffie, uit groote, witte koppen, de mannen rookend, de vrouwen af en toe een snuifje nemend, allen in gemakkelijke houding om de tafel geschaard, de aangezichten rood-begloeid door 't haardvuur, waarop Alfons weer versche blokken had geworpen.
"Wel goeden dag, Christina, wat geluk u hier te zien!" riep de moeder van Godelieve. "Zijt gij op den wandel? Het gebeurt u niet veel. Ik heb daar juist koffie opgeschonken, omdat het vuur toch aan was. Wij gaan een lekker kopje te zamen drinken....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek