Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Dat zijn de kinderen die mij liefhadden! dacht ze bitter. Ze ging langs den tuin van het paleis het bosch in, en zocht de plek waar haar graf was. Daar knielde ze neer, en schreide tot ze geen tranen meer had. Nu ben ik wel waarlijk dood, dacht ze; want ik heb op mijn eigen graf geschreid! Het graf zag er vervallen uit, en was niet meer onderhouden. Hij is dus gelukkig! dacht ze.
Toen hun eersteling pas geboren was, nam zijn vader hem in de armen, knielde met hem neer en bad God, of dit kind eens wezen mocht, wat zijn naam beduidde: louter of rein. Ook later baden de ouders vaak bij Maartens bedje, dat de Heer het hart van hun kind mocht neigen tot de vrees van Zijn naam. En de Heer heeft deze gebeden verhoord. Hij hééft dit kind gelouterd; zelfs bóven bidden en denken.
Het was alsof, na slechts voor de wraak geleefd te hebben, de haat in hem overleefde. De krankzinnige knielde, betastte met beide handen het met kogels doorboorde lijk, waarvan het bloed de plooien van haar kleed bevlekte. Zij beschouwde het langen tijd, richtte zich daarna op en het hoofd schuddende, daalde zij langzaam langs de bedding van den Nazzur naar beneden.
En Cecilius, er was een olifant en die knielde voor den Keizer, of hij hem aanbad. Hè, dat had ik ook willen zien! En een rhinoceros en een beer heb ik samen zien vechten. En vrouwen heb ik zien vechten, manwijven, zoo als Nigrina er een was. En daarna stroomde de arena vol water en was er een Naumachie. Maar het móoiste vond ik toch.... Nilus, geef ons nog wat honigkoeken!
Temidden van den rossen vlammengloed bouwde zij zich een sprookjespaleis, zóó schoon, zóó rijk, als er op aarde geen te vinden was. Daar troonde zij in één der zalen, waarvan de muren glinsterden als goud, en aan hare voeten knielde een ridder.
"Dat zou wel aardig zijn. Nu, ik heb er niets tegen. Maar laten wij eerst eens naar hem gaan kijken." En Phineas, die in zijn jagersleven eenige ondervinding in de chirurgie had opgedaan, knielde bij den gekwetste neer en begon zorgvuldig zijn toestand te onderzoeken. "Marks," zeide Tom met eene flauwe stem, "zijt gij dat Marks?" "Neen, dat is niet te denken, vriend," antwoordde Phineas.
Ze schoof neer van haar leunstoel, viel op hare knieën, blikte dan ineens, zeer woest en bang, naar het Kristbeeld. Goede God! Goede God! laat het niet gebeuren, laat het niet gebeuren! .... En Donaat werktuigelijk had zijne handen saamgevouwen, knielde insgelijks bij den haard.
Als een streng muzelman, die zijn hoofd niet mag ontblooten, was hij al heel blij, weer een hoofddeksel te hebben. Welken indruk dat tooisel op mij maakte, scheen hem totaal onverschillig te zijn. Hij knielde op den grond en scharrelde in alle potjes en pannetjes. Wat zoekt gij toch? vroeg zijn schoone wederhelft. Een flesch om het kwikzilver voor den Effendi in te doen. Hier is er een!
De oude man scheen er geen acht op te slaan, want hij richtte zich naar den hoop schedels, knielde er neder en zocht een poos met de oogen naar iets tusschen de beenderen.
Een bediende nam de ledige glazen in ontvangst, waarop de Resident zich verwijderde. De bruidegom stond weder op en begon opnieuw te dansen. Nu bracht Schoonpapa hem een heildronk; dansend gingen ze elkaar tegemoet, en bij 't vallen van den gong knielde de jongere neer om den heildronk van den oudere in ontvangst te nemen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek