Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 oktober 2025
Wie mij met zulke instrumenten aankomt, heeft te wachten, dat ik hem den schedel insla." De hertogin vond Sancho Panza's gramstorigheid en heel zijn uitzien zoo kluchtig, dat zij 't wel van lachen uitschateren moest. De hertog daarentegen zette een zeer ernstig gezicht en hield zich, alsof hij die plagerij ten strengste afkeurde.
De drank was smakelyk, het gezelschap vrolyk, Mademoiselle G kluchtig, en Saartje haar zelf. Enfin, Naatje, wy diverteerden ons als Vorsten; wy raakten aan 't musiceeren, en 't was wel negen uuren, voor onze Vriend ons t'huis bragt. De lieve Buigzaam wagtte reeds met eeten. De Hartog keek, als of zy zeide: "Wat die Kleuters! moet ik daar naar wagten?"
"Gelukkig nog zijn die arme beesten," zeide Falckestein, wien, bij de sombere gemoedsgesteldheid waarin hij verkeerde, ook de vrij kluchtig uitgedrukte klachten van den goeden rentmeester geen glimlach konden afpersen: "gelukkig nog, dat zij slechts een lichamelijk lijden te dragen hebben en voor geen zedelijke kwelling vatbaar zijn."
Een stempel van het hotel er op, en dáár afgeschreven: "Ronduyse près de la Haye, Hollande!" Kluchtig! Ronduyse près de la Haye! Nu ja, wat wist men in die wereldstad ook van een nest als Romphuizen aan 't eind der aarde; 't was al mooi dat ze er een stedeke kenden 'twelk men hier de residentie noemt. Wat al poststempels!
"Hoor eens, Kostja, als Rjäbinin de makelaar komt, laat hem dan binnenkomen en op mij wachten." "Wilt ge het bosch dan aan Rjäbinin verkoopen?" "Ja kent gij hem?" "Of ik hem ken! Ik heb ook al eens zaken met hem gedaan, positief en definitief." Stipan lachte. "Positief en definitief" waren lievelingsuitdrukkingen van den handelsman. "Ja, hij redeneert heel kluchtig. Kijk eens hier!
Kluchtig was het nu, den indruk gade te slaan, welken de tijding, die ik had medegedeeld, op de aanwezigen maakte. Al de mutsen en hoeden gingen een voor een af, en de boeren bleven als beteuterd den vreemdeling aangapen. Vooral de waard was verlegen, en zocht door menigvuldige buigingen en strijkaadjen het weder goed te maken, dat hij bij den twist de zijde van Andries gekozen had.
Bij ruw weder was ik vaak wat zeeziek, en dan placht hij bij mij te komen en op klagenden toon te zeggen: "Arme, arme man!" Maar het denkbeeld, dat bij gedurende zijn leven op zee gekregen had van iemand die zeeziek is, was al te kluchtig; en meestal moest hij het gezicht afwenden om een stil of luid gelach te onderdrukken, en eerst daarna zijn uitroep: "Arme, arme man!" te herhalen.
Onder het zingen van dit liedje had hij zijne schreden steeds versneld, precies als één, die zich haast om gauw ergens onder dak te komen, doch nauwelijks had hij het geëindigd, of hij stond stil, wiesch de regendroppels van zijn gelaat, schudde zijne lange blonde haren naar achter, keek naar den man aan het roer, vervolgens naar den wimpel, maakte een luchtsprong als een speelsch jong katje, en begon aan Brederoo's kluchtig Boeren Gezelschap.
Het vreemde meisje was zeer vroolijk; de goedheid der moeder blijkt uit de vroolijkheid van het kind; het had een houtspaan genomen, die haar tot spade diende, en groef daarmede ijverig een kuil, niet grooter dan voor een vlieg. Wat de doodgraver verricht, wordt kluchtig, als het een kind doet. De twee vrouwen spraken intusschen met elkander. "Hoe heet uw kleintje?" "Cosette."
Wacht eventjes! Neem meteen uw mand met instrumenten mee! riep Halef. En zet eerst je muts weer op. De dokter bleef stilstaan. 't Was kluchtig om hem te zien. De gips brak aan alle kanten en brokkelde af. De kaftan bleef in de vouwen en plooien en ook in den stand, waarin hij gebogen was bij het zitten van den geneesheer. Het onderste achterdeel stak vooruit en hinderde hem in het loopen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek