Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Zij stonden in een dikke schaar tegen de huizen, en verdedigden zich wanhopig tegen de beenhouwers. Velen onder hen hadden kruisbogen en schoten menige Klauwaard ter neder; maar dit vergrootte de razernij dergenen die hun makkers zagen vallen.
Toen de weerd de brieven des prinsen gezien had, stelde hij Uilenspiegel vijftig karolussen ter hand voor den Zwijger; bovendien wilde hij niets voor den kalkoen, dien hij opgediend had, noch voor den dubbelen klauwaard, waarmede hij hem rijkelijk besproeide.
"Heer Graaf," riep Breydel juichend, "ik weet juist een mijner goede vrienden: de warmste Klauwaard van Vlaanderen. Hij woont te Waardamme, ik zal hem welhaast hier brengen." "Ik verzoek u dat gij hem de Leeuw van Vlaanderen niet noemt, en beveel u beiden een eeuwig geheim. Ga!" Breydel verliet de zaal.
Mevrouw de la Coena hing om zijn hals een zwarten steen tegen het vergif, zoo rond en zoo groot als eene hazelnoot, in een gouden ring gevat; Mevrouw de Chaussade bond aan een zijden draadje eene schelp, wolfsmuil geheeten, hangende op zijne maag, voor de goede spijsvertering; messire Van der Steen, uit Vlaanderen, bood hem een Gentsche worst, vijf ellebogen lang en een halven dik, en wenschte daarbij hoogstnederig aan Zijne Hoogheid, dat hij, alleen op den reuk van de worst, dorst mocht krijgen naar Gentschen klauwaard, daarbij voegende dat, al wie het bier eener stad lust, de brouwers niet kan haten; messire jonker Jacob Christoffel van Castilië bad Zijne Hoogheid den Infant een groenen jaspis aan zijn doorluchtige voetjes te willen dragen, opdat hij goed zou kunnen loopen.
Nu berouwde hem de wraak, en zijn hart beneep zich met somber aandenken; want een verrader vreest de dood als de wraakbode des Heren. De Chatillon had op de wezenstrekken van de Klauwaard genoeg kunnen bespeuren dat hij hardnekkig bleef. "Wel, wat zegt die muiter? vroeg hij. "Mijnheer," antwoordde Van Gistel, "hij hoont mij en veracht uw genade."
Wat wals is, vals is! Slaat al dood!" verward en donderend in de hoogte. Hier en daar liep nog een Fransman voor een Klauwaard die hem vervolgde; maar dan viel hij welhaast op een ander wapen en stierf enige stappen verder. Deze wraak duurde totdat de zon reeds boven de kim stond en, de lijken van vijfduizend Fransen beschijnende, het gestorte bloed kwam opdrogen.
Deze viel met een pijnlijke schreeuw voor de ladder, en rolde stervend in zijn bloed; terwijl omvatte de jonge Klauwaard zijn vader, hief hem van de grond en liep met die heilige last tussen het volk. De Fransen waren als verstomd, beweegloze aanschouwers van dit toneel geweest, doch dit duurde niet lang. De Chatillon wekte hen weldra uit de verbaasdheid.
... Toen smeet Michielken hem zijn pint klauwaard naar den kop, hem toeroepende dat hij er om loog, lijk een smerige vuilbaard die hij was; daarbij bedreigde hij hem met eene aftelling naar de eerste goesting, als hij niet dadelijk opkraamde.
Uilenspiegel sprak tot den baas: Ziet gij dezen gulden? Ik zie hem, zei de baas. Hoeveel oortjes zoudt gij er wel van afhouden, om die flesch daar met dobbelen klauwaard te vullen? De baas antwoordde: Met negen mannekens zijt gij er van af. Dat maakt, zei Uilenspiegel, zes mijten Vlaamsch, dus twee mijten te veel. Om het even, tap ze maar vol. Uilenspiegel schonk de meid eenen beker vol.
Uilenspiegel antwoordde niet, doch sprak tot den baas: Breng ons een hammeken met brood, en nog een volle flesch klauwaard, dat wij eten en drinken. Zoo deden zij. Terwijl de vrouw smulde van een stukje zwoord, nam hij heur zoo onverwachts, zoo heimelijk om de lenden, dat zij er verrast en verrukt over was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek