Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
De menschen", ging hij voort, naar het schoensmeer bukkende, "de menschen denken soms dat ie gek is; maar hij is slecht". "Hoor eens, Keesje!" zei ik, een klaptafeltje op een ijzeren poot opslaande; "ga hier eens wat zitten en vertel me reis geregeld, wat heeft Klein Klaasje je gedaan?" "Het zel niet helpen", zei Keesje, "maar ik zel et doen, as u 't niemand zegt. Kent meheer et Huis?"
Dit vers is saamgedicht door Klaasje van der Gracht van den katechiseermeester, boven den pottenwinkel, in de Peperstraat, oud dertien jaar, en ongevaccineerd ter eere der predestinatie, waar de vliegende theeketel uithangt." Verheven! Als z'n vader hem dááraan niet geholpen heeft, is het verbazend!
Maar gelukkig hield de natuur het tegen het »contra« met het »pro« en de grove scherts van het voorgeslacht spaarde zelfs de verlangende, oude vrijster niet, die op 5 December vroeg: »O, Sunter klaasje, goed-heylig-man Trek erais je beste, moye tabbert an! Wat was ik in mijn schik...« volgt eene plastische omschrijving van den huwelijken staat.
Och! waren wij maar hier vandaan." "Zouden wij niet naar den tuin, Juffrouw! en over de schutting een goed heenkomen zoeken?" vraagt Klaasje. "Wegvluchten!" roept hare meesteres op een toon van verontwaardiging: "het huis alleen laten? Sinjeur zou 't aardig opnemen, als hij terugkwam; maar toch, je doet me daar aan iets denken.
Zelfs wist-i niet dat hy verzen maken kon. Hy geloofde heel goedig dat z'n rooverslied beneden kritiek was, en groette Klaasje van der Gracht, met 'n soort van eerbied. Och, hy wist zoo weinig van Wouter! Zóó weinig dat niemand minder dan hyzelf in-staat zou geweest zyn de geschiedenis te schryven van z'n eigen hart. Maar dat-i verzen maken kon, hoorde hy van jufvrouw Laps.
Ze gevoelde dat de ster van haar discours verbleeken zou voor de zon van 't vers dat Klaasje meêbracht. En ook zonder vers, wat zagen die anderhalve katechiseermeesters er deftig uit! Wat 'n stap, wat 'n houding, wat 'n stem... en boven alles die witte das, en guillotine-boordjes! Myn heer en jufvrouwen, de Heer schenke u Zynen onmisbaren zegen op den avend van dezen dag!
Maar 't is een kwaad kreng. Ik ken hem goed". Ik wenschte hartelijk naar wat meer orde in de berichten van Keesje. "Hij is uit het Huis", hernam hij na een oogenblik zwijgens: "hij loopt over straat as 'en gek. Hij wint geld met zen bochel. Als er 'en school uitgaat, leggen de jongens centen bij mekaar, en laten Klein Klaasje dansen.
Er werd plechtig besloten dat Klaasje dienzelfden avend nog het vers kant en klaar zou maken. Hy zou 't den volgenden ochtend by jufvrouw Laps komen opzeggen, en als 't waardig werd gekeurd de tolk te zyn van hare gevoelens jegens 'r oom, zou Klaas meêgenood worden op 't avendje. En, had z'n vader gezegd, dan zou hy 'n witten das om hebben, met 'n opstaand boordje.
Laffe jongen, zonder moed! O! bedenk eerst watge doet. 'k Vat u aanstonds bij de kleêren: KLAASJE. Wagt u, 'k zou mij dan verweeren; 'k Ben zo min bevreesd als gij. Is dat waar, kom dan ter zij! Neen: daar zal ik mij voor wagten; Maar uw dreigen hier veragten. Ha! geen dwaasheid is zo groot, Dan te vegten zonder nood. Hier werden zij gestoord. Papa lief had het juist gehoord.
Kent uwe Klein Klaasje?" Hoewel ik nu een zeer bijzonderen vriend heb, die Nicolaas gedoopt is, en van wien 't niet ondenkbaar was dat Keesje hem wel eens gezien had, zoo kon ik echter onmogelijk op gemelden Nicolaas den naam van Klein Klaasje toepassen, aangezien hij een zeer "lange blonde jongen" is, en nooit zou ik hebben willen gelooven dat gemelde Nicolaas, hoe onaardig hij ook somtijds wezen kan, de oorzaak zou kunnen zijn van ouden Keesjes tranen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek