Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 oktober 2025
"'k Dacht eerst, dat het mosterd was," zegt hij iets later. "Mosterd?" "Ja, die haalt moeder in een potje, en 's middags, als we van 't febriek kommen, dan krijgen we aardappels met zoo'n beetje mosterd in 't water." "Niets anders?" "Ja, soms wel een scheutje azijn. Vader en moeder eten spek, maar da's gallig voor de kinders, zeit moeder." "Beesten!" roept Willem.
"Toe hebbe me same elk 'n slaapmutsie gevat ... Da's ook goed voor 't sjegrijn, want we hadde te doen met mekander. Zij met mijn, ik met haar, die arme meid. En toen alle volk na kooi was, zei de waardin: "Kom kinders, 'k heb maf, 't wordt tijd." Mina is na 't zolder, ik ben na de vliering gestrompeld, maar vanochend zag 'k 't haar wel an, dat ze net zoo min as ik een oog dicht had geloke.
Hij gaf ons de hand, met een lichte buiging, voor hij op den grond nederhurkte, en onder het gesprek liet hij merken, dat hij Hollandsch niet alleen, maar zelfs een dozijn woorden Engelsch verstond. Zijn dochtertjes werden binnengeroepen en kwamen aan de hand der in paarse zij gekleede moeder, de twee kleinsten in jurkjes zooals Hollandsche kinders er dragen.
Het lezen en schrijven verschaft mij vermaak, Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken; Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken, 't Is wijsheid, 't zijn deugden, naar welken ik haak. Wie dat ik immer smart zie dragen, 'k Heb ook gevoel daar van. Ik sluit mijn oor niet voor zijn klagen. Maar help hem als ik kan. Een mensch in droefheid optebeuren, Is zelfs voor kinders zoet.
Ik zou natuurlijk niet zoo hebben uitgeweid over die eerste bladzijden, indien zij niet een helaas zelfs zwak! beeld gaven van het rommel- en rammelslag-achtige, het pueriel bij elkaar gesleepte, 't zenuwachtig van-de-hak-op-de-tak-springerige van het heele boek. De schrijver lijkt op 'n zeer nerveus huismoedertje, dat met de kinders op zomervacantie trekt.
»Nou, nou, houd maar op, ik hoor het al,« zei meester. Een poosje nog bleef het stil en drukkend in den wagen. Toen zei meester: »Nu praten we er maar niet meer over....., omdat het voor jullie moeders was..... Vooruit kinders, zingen!« Hij zelf zette in en weldra stroomde een krachtig gezang uit de openstaande portierramen. De terugkomst. Bij het station stonden de wagens al gereed.
Het oogsten is voor het heele dorp het groote feest van het jaar. Daarvan blijft niemand weg. En de scholen laten de kinders vrij om te gaan helpen. De korrels worden, op den akker zelf, uit de aar gedreven, doordat de oogsters ze met de voeten treden.
En dan van Recht gesproken: akkoord! Recht moeten we hebben, niet meer en niet minder. Ik zeg: met God in de gerechtigheid, vooruit! Meen jelui dat wij zelf toch niet meer zoover kunnen komen, dan zeg ik: jongens laten we dan toch zorgen dat ze van onze kinders pieten maken. Zonder leeren komen er geen knappe bazen in de wereld.
Katten, jongen, katten! maar 't krielde er van in de steeg, ze liepen de vensters uit, de daken op en schreeuwden bij nachte lijk kleine kinders in pijne.
Sloten of Ouderkerk is zijn Ultima Thule geworden. En het antwoord is allerminst: "Loman viert de bruiloft van een zijner kinders," want dat feest zou de man op zondag hebben geschikt, als er van zijne vier dochters meer dan ééne enkele gehuwd was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek