Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 27 oktober 2025


"Nu, lieve kinders, bedenkt nu eens wat uw ma gezeid heeft van niet te treuren; kom, laten we allemaal een kopje troost drinken en dan aan 't werk gaan, en een eer zijn voor de familie." Koffie was een tractatie, en Hanna toonde veel tact, door ze dien morgen te zetten. Niemand kon haar aanmoedigende knikje of den welriekenden geur uit de tuit van de koffiekan weerstand bieden.

Zie mijn geleide ! Van heel de blijde Bloeiende weide Breng ik u beiden Dien blonden pluk! Voor u ontplooien Zij al hun mooie Harten en strooien Om u te tooien Hun bonten smuk! Beeld van uw leven, Droombeeld gebleven Doch dat u even Een geur mocht geven Van liefde en geluk! Na Mei's woorden groeit een lichte muziek, op welke de kinders vóór den heuvel dansen.

Bij een andere voorstelling vindt men: Ziet hoe dit hondje zittend wacht, En op den wenk zijns meesters acht; Gij kinders, wie gij zijt, Wil allen hieruit leeren, Om ook uws meesters les Ten hoogste te waardeeren. Natuurlijk wordt de Kat, het huisdier bij uitstek, niet vergeten. Zij wordt voorgesteld, gezeten op een hoek van de tafel.

Zij zwegen even, stommelden en kuchten; en in de groote, luisterende stilte klonk het tweede Drie-koningenavond-liedje: "Het is vanavond Driekoningen-avond En 't is morgen Driekoningen-dag, Toen Maria al met Magdalena Al op het Heilige graveke zat." Rozeke stond op: "Toe, moeder, geef mij wat veur die kinders: 'n beetse rijspap en wa cenzen."

Al is de ziel van 't ligchaam af, Al daalt het lijk in 't donker graf, Dat moet u niet doen ijzen. Gelooft het tog, de goede God Zal zelfs dit lelijk overschot Veel schooner doen verrijzen. Ach, lieve kinders! zegt dan niet; Wat is dat sterven een verdriet! Mogt ik maar altoos leven! Wanneer ge God bemint en dient, Dan voert de dood u, als een vriend, In 't eeuwig zalig leven.

Ze zijn van weerskanten brave, deugdelijke kinders, dacht ze, de twee families leven nu zoo goed als maagschap ondereen en 't ware een geluk als ze door een dubbel huwelijk voorgoed den vrede bestendigden eer ik doodga. Eerlijke, begoede ouders van beiderzijde en hun hof en stalling met bed en bulster staat voor malkaar gereed.

Nadat de heer Pieter van Meppen de zon had laten ondergaan en opkomen over zijnen toorn, voelde hij dien aanmerkelijk bekoeld, en was hij innerlijk zeer verblijd, toen hij, den volgenden ochtend de school binnentredende, Justus als naar gewoonte reeds bezig vond met de kinders den gebruikelijken lofzang uit te blaten ter inwijding van den nieuwen dag.

De kamer in welke ik niet zal terugkeeren, en Uwen lieven vader, die mij voor het laatst uitliet! Ik ben nu alleen en mag weenen. Ik laat U gelukkig achter, en ga niet uit Uw harte. En zie U weder maar niet morgen is nooit. Zeg aan mijne kinders: Hij is weg. Ik kan niet meer."

De kinderen uit al die huwelijken waren ten getale van tien in zijn eigen huis aanwezig, de oudste een knappe jonge man, zelf al vader van opgeschoten jongens, het jongste een zuigeling op den arm van zijn moeder. De kinders zagen er allen welvarende uit, en diegenen onder hen die gekleed waren, zaten knap in de kleeren. Naar school ging geen van hen.

Maar nou de rechte weg, zul je vragen? Ik heb er alles van gezeid wat ik weet: aansluiten bij een Nationale zei ik, en dan zorgen dat onze kinders toch behoorlijk leeren, want dat is een voorname. Maar zie je, waar jij in 't eind op neerkomt daar had ikke en Jans wel schik in.

Woord Van De Dag

beschouwt

Anderen Op Zoek