Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 november 2025
Voor de gijzeling, voor den kerker, waarin hij misschien zijnen ondernemingslust boeten zou, huivert de gesalariëerde kantoorbediende terug, als hij de uitspanningen zijner kinderen vergelijkt met het geld stuk slaan der onbezorgde trekvogels.
Neen, maar als de kinderen thuis komen, en ze vinden mij niet.... Heusch, Jeanne, dat is verwennen, ze kunnen toch wel een oogenblikje zonder je! En dat je man uit is.... is dat ook al een bezwaar? Kom, ik zou maar hoed en mantel aandoen en meêgaan als een verstandige meid. Zoomen? Dat doe je als het regent....
En met de handen in de lucht wemelende, liep hij vol blijdschap het dorp in. Het was wel elf uren in den morgen, als Mie-Wanna met de blinde grootmoeder en met de kinderen de stad bereikte. Zij hadden gedraafd, gehuppeld, gezweet; het rood der vermoeidheid gloeide op hunne wangen; zij hijgden naar adem, maar toch waren zij vroolijk en glinsterde in hunne oogen de vonk der gelukkige verwachting.
Hij verplaatst u in een lang vervlogen fabelachtigen tijd, en de inboorlingen, die men uit die huisjes verwacht te zien te voorschijn treden, zijn sprookjes wezens, die onder hun rieten dakjes tot in eeuwigheid kinderen blijven onder den invloed van een kwaadwillig noodlot. Te midden van die bijennesten verdient daarentegen de hut van den koning den naam van paleis.
Ook vroolijke liedjes kon ze zingen, en alle vogels wist ze na te doen in hun zang of slag. Wat was een dag voor 't kind, als ze met de vrouw ging? De vader had geenerlei wantrouwen. "Kinderen met elkaar," dacht hij, als hij ze tezamen zag.
Dat waren de geleiders der blinden, en allen schreiden en klaagden zoo hard zij slechts konden. "Wat is er te doen?" vroeg donna Elisa. "Ze willen ons onze kerk ontnemen," jammerden de kinderen en tegelijkertijd blaften de honden nog klaaglijker dan te voren, want de honden der blinden zijn bijna menschen gelijk.
Toen zij wegging kneep hij haar in de wang, en zei dat ze een lieve meid was, en liet "de kinderen" zelf uit en kwam neuriënd weer binnen.
Maar dat geregeld samenwonen van schoonmama's met haar kinderen bewijst althans dat de hartelijkheid tusschen ouders en kroost zooveel niet te wenschen overlaat. 't Is waar dat amerikaansche kinderen verbazend vroegrijp zijn en blijk geven van merkwaardig zelfvertrouwen. Ik heb hooren beweren dat de jeugd van het moderne Amerika zelfzuchtig is en buitensporig in haar eischen.
In Zuid-Nederland, Noord-Brabant en Limburg leeft nog het gebruik, dat de kinderen dan, in het pak hunner ouders gestoken, als "vader en moeder" over straat loopen en zich bij hun familieleden laten zien. Plaatselijk is dit gebruik in een bedelpartij ontaard; zoo b.v. in het Land van Waas, waar men zingt: 't Is vandaag Onnoozele-Kinderdag, Geeft de moerkens en de vaarkens wat!
Excellentie, de volksgeest wil verbetering van 't lot der fabriekskinderen. Immers van welke richting of begrippen ook, er is geen Nederlander, die een toestemmend antwoord zal geven op de vraag: Vindt gij 't waarachtig goed dat jonge kinderen zoo boven hunne krachten werken, en zoo ellendig onwetend blijven? Goddank! geen Nederlander wil dat in ernst. Die 't feit dulden, ze zijn verblind.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek