Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Maar vroeger, toen Hoogmogenden der Staten Daar in den zomer poosden van 't bewind, En staat en krijg voor huis en vreê vergaten, En kind'ren stoeiden over 't melkwit grint, Toen leefde 't Huis en de bevolkte stroom Wiegde de schepen, die blank-zeilig gleden, Vredig van gang naar 't schatrijk Amsterdam, Nu droomt het landhuis daar zijn eeuw'gen droom Van eindloos heimwee naar die lang geleden Glorievolle eeuw, die nimmer wederkwam.
Ifings diep' en donk're vloed Scheidt der aarde kind'ren nu Van de plek, der goden woon; Open ligt het water, dat Nimmer ijskorst stremmen zal Wijl het wiel der eeuwen vliegt. Vafthrudni's-mal. Toen werd een groote bijeenkomst gehouden, waarop werd vastgesteld dat geen bloed binnen de perken van hun gebied of vredeplaats zou vergoten worden, maar dat er harmonie zou heerschen voor altijd.
Hij, die ons geleidt, Zal u de vlag doen strijken! Delf vrouw en kind'ren 't graf, Neem goed en bloed ons af, Het brengt u geen gewin; Wij gaan ten Hemel in En erven Koninkrijken! Dit lied, waar Luther zelf de wijs bij maakte, werd gedurende den Rijksdag in Augsburg en in heel Saksen gezongen.
Zij hadden kind'ren En leefden gelukkig; Z' omheinden landen, Bemestten 't ploegveld, Hoedden varkens, Weidden geiten, Groeven veen. Rigsmál. Na de arme hut op de kale zeekust te hebben verlaten was Riger het land ingegaan, waar hij spoedig aan bebouwde velden kwam en een aanzienlijke boerderij.
Heimdall deelde ook met Bragi de eer van de helden in het Valhalla welkom te heeten, en, onder den naam van Riger, gold hij als de goddelijke voorvader van de verschillende groepen, die het menschelijke geslacht uitmaken, zooals blijkt in het volgende verhaal. De geschiedenis van Riger. "Heilige kind'ren, Groot en klein, Zonen van Heimdall". Saemunds Edda.
In de Sai-no-Kawara zijn zij vereenigd. En de stem van verlangen om beide hun ouders, De stem, die weent om hun moeders en vaders Is niet zooals die van 't geween van de kind'ren op aarde, Maar een weenen zóó droevig te hooren, Dat, als het gehoord werd, 't zou dringen door vleesch en door beend're En treurig is dan ook de taak, door hen te verrichten, De steenen van 't bed der rivier te verzaam'len.
MARCUS. O kalm, mijn vriend, blijf kalm, al weet ook ik, Dat hier op de aard genoeg geschreven staat Om 't zachtst gemoed tot oproer aan te prikk'len, En kind'ren luide kreten te doen slaken.
Kerel, je zult nog zoo dik worden, dat je niet meer door de Rammekenspoort kunt! Sinds lang niet in Vlissingen geweest?" "Neen, Evertsen, neen, ik heb nu te Amsterdam mijne huisgoden: "Zeven kind'ren en een wijf Zijn een aardig tijdverdrijf!" "Zoo, De Ruyter, heb-je zeven kinderen?" vroeg Tromp. "Wel neen, Ammiraal, dat is zoo maar bij manier van spreken!" Thans kwam Pieter Florisz. aan boord.
Als een die oogenlid-loos en gebonden naar 't hachelijk worst'len van zijn landsvolk staart, niet wenden kan het hoofd, noch heffen 't zwaard, noch stelpen 't bloed of reinigen de wonden Zooals een die in droom zijn huis in vlam ziet en in doodsgevaar zijn vrouw en kind'ren maar kan het schrik'lijk onheil niet verhind'ren, de stem verstikt, aan alle leeden lam
Waarlijk, de oorzaak der smarten, door u geleden, Is niets dan het klagen, 't gezucht uwer ouders." En tevens zeggen zij ach, "laak ons niet!" De geesten werpen neer de opgehoopte torens, En met hun ijzeren staven verspreiden zij de steenen. Maar zie! daar komt de leeraar Jizo, Zoo vriend'lijk nadert hij de kind'ren in hun droefheid: Mijn lieven, vreest toch niet! wees nimmer angstig!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek