Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
"Waar bewaart gij uwe muskaatnoten, Dina?" zeide Ophelia, met een gezicht, alsof zij bij zich zelve om geduld bad. "Bijna overal, Juffrouw. Er zijn er wat in dien gebarsten trekpot daar boven op, en er zijn er nog wat in die kast daar." "Er zijn er ook hier in de rasp," zeide Ophelia. "Och ja, ik heb ze daar van morgen ingedaan. Ik heb mijne dingen gaarne bijdehand," zeide Dina.
Met zijn oog ging hij op het gat liggen, dat hij een paar dagen geleden had geboord. Een deel der kamer kwam binnen zijn spiedende blik, en hij bemerkte, dat ze opstond, om zich heen keek, en de deuren sloot. De man boven peinsde: "Haha! ze wil niet gezien worden! Ze heeft wat in den zin." Ze ging naar de kast. "Wat moet ze daar doen?" dacht hij. Ze opende de kast heel omzichtig.
Tembléque kwam en ging voorbij, andere molens stegen op heuvelklingen uit het veld; langzaam verdwenen ze uit het gezicht in hun houding van peinzende reuzen, en langzaam aan begon het veld weêr te dorren tot zijn roode eenzaamheid. Ik was weêr teruggezakt in den heeten wagen. De dorre adem die uit de vlakte zwoegde, hing in de houten kast.
"Zij speelde de coquette," zei Karel, "net als dat heele duivelsche dorp, of stadje, als het zoo wezen moet, dat telkens weer achter de boomen kruipt; zij speelde de coquette, man! en had haar vingers vol ringen, en haar kast vol presenten van allerlei aard...." "Geen een! ik verzeker u, dat zij niets aannam O, zoo je wist hoe zij over die dingen dacht! Ik was haar vertrouwde zoowat.
Guzman was echter maar matig ingenomen, met het nieuwe leven, dat voornamelijk bestond in het wachten in een voorvertrek, en tafeldienen. De tucht was er streng en alles wat hij stelen kon bestond uit een paar eindjes kaars. Maar eens ontdekte hij, dat er een groote hoeveelheid heerlijke ingemaakte vruchten in een kast bewaard werden, en daaraan deed hij zich toen te goed.
Lewin, die inmiddels zijn buks in de kast gehangen had, wilde de kamer weer verlaten, maar toen hij deze woorden van den handelaar hoorde, bleef hij staan. "Hij is ongelukkig te laat bij mij gekomen, anders had ik den prijs bepaald," zeide hij. Rjäbinin stond op en nam Lewin zwijgend en met een spottend lachje van het hoofd tot de voeten op.
"Zet je kapje maar op, kind, gauw maar; laat tante niet wachten." De vermanende toon harer grootmoeder deed Elsje terstond gehoorzamen. Maar boos was ze toch. "Ik vind haar een naar mensch!" zei ze, de kast in het slaapkamertje opentrekkend en haar wollen mutsje te voorschijn halend. Met een driftige beweging strikte zij het onder de kin vast.
Wie hoort daar een tontong slaan? vroeg de moeder. Ik, zei kleine Max. En wat beduidt dat? Bedtyd! Maar ... ik heb nog niet gegeten. Eerst kryg je eten, dat spreekt vanzelf. En ze stond op, en gaf hem zyn eenvoudig maal dat ze uit een goed gesloten kast in haar kamer scheen gehaald te hebben, want men had het knippen van vele sloten gehoord. Wat geef je 'm daar? vroeg Havelaar.
Zijn kamer zou in empirestijl zijn en de zitkamer in rococo geen namaak allemaal echte oude meubelen, die haar iets zeggen zouden. Of hij bijvoorbeeld nooit gemerkt had, hoe een oude kast een heele familiegeschiedenis vertellen kon? Neen, dat had hij eigenlijk nooit. Wel, dan zou zij hem dat wel leeren, en zij lachte luid en vroolijk.
"Wij hebben nu geen medicijnen van doen," zeide de Abt: "en uw kast kan ons best te pas komen: plak die maar mede tegen de borstwering aan," en onder het uiten dezer woorden gaf hij met zijn bijl een zoo geduchten slag op de kast, dat de verschrikte Daamke zich spoedde om te voldoen aan een bevel, dat op een zoo nadrukkelijke wijze gegeven werd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek