Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
"Wat zeg je daar?" vroeg Karr, en de haren op zijn rug begonnen op te staan. "Wat heeft Grauwvel je voor kwaad gedaan?" "Hij heeft haar doodgeslagen, die me het liefste was," zei de slang. "En ik wil me op hem wreken." Eer de slang nog had uitgesproken, deed Karr een aanval op hem, maar hij lag veilig onder den boomwortel. "Lig daar zoolang je wilt," zei Karr eindelijk.
"Wat zou het helpen, als ik me verzette?" zei Grauwvel. "Ik zou 't liefst blijven, waar ik ben, maar als ik verkocht ben, zal ik hier wel vandaan moeten." Karr stond hem aan te zien. 't Was merkbaar, dat de eland nog niet volwassen was.
Ze hoorden Akka tegen Karr spreken: "'t Gebeurde verleden jaar, toen we onze voorjaarsreis deden," zei de gans. "We waren uitgevlogen: Yksi, Kaksi en ik, in den morgen, van Siljan in Dalecarlië, en we kwamen over de groote grenswouden tusschen Dalecarlië en Helsingland. We zagen niet anders onder ons, dan het zwart-groene naaldbosch.
"Neen," zei Karr, "zoover in 't bosch komt immers geen mensch, wanneer de jacht niet geopend is. Zij weten niets van dit ongeluk." "Wij, die in 't bosch oud geworden zijn," zei toen Kroonhoorn, "gelooven niet, dat wij, dieren, ons alleen tegen dit insectenvolk kunnen verweren." "Wij vinden het eene bijna een even groot ongeluk als het andere," zei Ruigmaan.
Toen Karr, in die gedachten verdiept, voortging, zag hij den boschwachter, die naar boven stond te wijzen bij een boom. "Waar kijk je naar?" vroeg een man, die naast hem stond. "Er is een ziekte onder de larven uitgebroken," zei de boschwachter. Karr was ongelooflijk verbaasd, maar hij ergerde zich er bijna nog meer over, dat de slang de macht had gehad zijn woord te houden.
"Dat is een groot water, dat is een meer," zei Karr. "Je familie zwemt gewoonlijk van het eene strand naar het andere. Niemand kan verlangen, dat jij dat kunnen zult, maar je moest ten minste naar beneden gaan om een bad te nemen." Karr ging zelf in het water, en begon te zwemmen. Grauwvel bleef een heele poos op het land. Eindelijk kwam hij ook.
Karr bracht den eland naar een gedeelte van het bosch, waar geweldige dennen groeiden, die zoo dicht op elkaar stonden, dat de wind er niet doorheen dringen kon. "Hier zoeken je stamgenooten gewoonlijk beschutting voor de kou en den storm," zei Karr. "Hier staan zij onder den blooten hemel, den heelen winter. Jij zult het beter krijgen, waar je nu komt.
"Dat daar is een spar, die hebben ze misschien niet aangedurfd," dacht hij. Maar ze hadden ook de spar aangetast. "En daar een berk. Ja, daar ook, daar ook. Dat zal den boschwachter wel niet aanstaan," dacht Karr. Hij sprong het kreupelhout verder in, om te weten te komen, hoe ver de verwoesting al gegaan was.
Hij had nog niet zulke breede horens, noch zulk een hoogen bult op den rug en zoo steile manen als de oudere stieren onder de elanden, maar hij had wel kracht genoeg om voor zijn vrijheid te strijden. "Je kunt wel merken, dat hij zijn leven lang gevangen is gehouden," dacht Karr, maar hij zeide niets.
"Zeg jij maar aan de slang Helpmij, dat Grauwvel van nacht in ballingschap gaat." "Dat zeg ik nooit," zei Karr. "'t Is een gevaarlijk land voor elanden, daar in 't noorden." "Meen je, dat ik hier blijven wil, nu ik zoo'n ongeluk heb aangericht?" vroeg Grauwvel. "Ga nu niet overhaast te werk; wacht nu tot morgen, vóór je iets doet."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek